διοί Tvjv * poTT/jV ουκ ετι αΤίΛα ερχίται, άλλα κατά του /υμοΰ την ξυγγενειαν τοιαύτα πτυουσιν • εστίν οισιν αΤαα άφίεσθαι *έν καιρώ επ τοϊσι το’.ουτοισιν, Ιττ’ άλλοισι ύε ωσπερ επ τουτοισι τοΰτο ουκ εικός, κωλυσις, επΙ ’τοϊσι os δή αίματώδεα πτυουσιν ωρη, πλευρϊτις, χολή. Τα παρά το ους οισιν ά[/.ψ κρίσιν γενόμενα μη έκπυησει, τούτου ^λαπασσομενου, υποστροφή γίνεται• ^και καταλο’γον τίον υποστροφεωντης υποστροφής ’γενομε’νης, * αύθις αίρεται και παραμένει, ώσπερ αί τίον πυρετών υποστροφαι, εν δμοι’η περιο’δω" επι τουτοισιν ελπίς ες αρΟρα άφιστασθαι. Ούρον παχύ, λευκον, ’οίον τω του Άντιγένεος, επΙ τοΐσι κοπιοίδεσι τεταρταίοισιν εστίν οτε έρχεται, και έύεται της αποστασιος, ην δε *" προς τούτω και αίμορραγηση άπο ρινών ίκανώς, και πάνυ. " Ώ το εντερον επι δεξιά "άρθριτικφ πάθει εγε’νετο, ην ήσυχαίτερος, "Ιπε δε τοΰτο ιητρεύθη, επιπονώτερος.
1 Quelques commentateurs lisaient τ/ίοττήν, métamorphose, correction que Galien trouve plausible. fuy/évîtav A. ■j-jyyijsïrrj vulg. — * καί L• Jt• A. — " τουτοισι pro τδΤτι ce Sr, Α.πλευρΐτις EH, Chouet, Lind., Gal. ηΧεορίτνις vulg.π’/ευρίηςΜά., Frob.-πλενρ-όζις (sic) A. — * πχρ’ ους A, Gal. — ότοσιν (οΓσιν Gal. ; οΐς A) αν (âv om. A) χμγΙ y.p. •μνόμενχ {’/εν. A) ίν (r,-j cm. A) μή έκπυ^σ/ ; {εχπνή^ει Gal.) vulg.-Struve, Lettiones Lncianeœ in Miscellanea maximam parlera criiica, II, p. 251, propose de lire ôioiσιν Sv Y, άμγΐ xp. ; mais toute correction conjecturale est inutile avec le texte de A. — ’ λχπχασομίνου k.— υπχ.Ώ.α.σ7θμίνοχ) vulg.τουτέων ’/.χπχασομένων L. — D’après Galien, quelques-uns lisaient κχΐ τούτου Χχ-πχσσομέ-ίου, d’autres τούτων άπα/λαττο/χένων, d’autres έκ τούτων. — *τά pro χαι Α. ύποίτ^οο^εοντων Α. — ’ -/ινομέτης /.ρινόμ-ενχ Gal. — /.ρν^όμε-ια. sine -/εν. Tulg. — Il est évident qu’il faut chasser χ-ρινόμενχ, et prendre -μνομί-ίΥΐξ ; voy. Ep. VI. — * iv T !ç pro «u6t ; A. •ποίρχμένη A. —ai ύποστρ. επί τών π)ρ Ε. ίτζΊ pro ai, et αί supra lin. al. manu H. — ώσπερ αί ηερΊ τεταρταΐον τών πυρετών >τ :οστροψν.Ί Q. — ^οΓον om• Κ• — τώ, cum ô al. manu supra lin. A. το vulg. άντίνένεος A (Ε, in marg. al. manu άρχι-/ενέθί ) H, Aid. -ΆρτινενΕοί vulg. άρχί/ένεος Gal., Lind. — τεταρτχίοις A, Gal. — ’" Ttpb J. -τοΰτο A. D’après Galien, ίκανώ ? xxi πάνυ se rapporte à a.’ip.op’py.y/i<ir,, et cela veut dire que le dépôt sera prévenu si, outre l’urine épaisse, il y a une épistaxis suffisante et abondante. Je ne puis accepter cette interprétation. Je crois qu’il faut séparer d’t^avû ; par une virgule καί πάνυ. — " και ω [Zvj FGHIJK, ων και Ε) vulg. -/at om. A, Gal. ετζρο•).λΕ. 11 y avait, dit Galien, deux leçons : la plus ancienne était TÔ εντερον έπΙ ô. y.v.l ίρβρίτν/.Ός ε•/ένετο ; l’autre το έτερον ϊπΊ S. αρθριτι/.α πάβίί ε•μνετο. Voy. pour le sens de ces deux leçons Ep. vi, p. 306, n. 9. — ** άρθργιτιχώ vulg. αρθριτιχώ AH, Gal., Chouet. πάβίΐ om. A. ^v Codd., Aid. ΫισΜγιώτερος A. — ** έπΙ EHK. τίλοί ίέδωχ* τα (sic) πί/5( χνμϋν ίπποχράτου ; αμήν Α.
