μίαι· 1 τα άπο συγκυρίης λυπηματα γνιόμης, η * δια των ομμάτων, yj ’δια της άκοης-^οια τα σώματα, μύλης μεν τριφΟείσης προς εωυτήν, δδο’ντες ίιμώδησαν, παρά τε κοίλον παριο’ντι σκέλεα τρέμει, 8ται ’τε τησι χερσί τις, ών μη δεΐται, αϊρη, αύται τρέμουσιν, όφις εξαίφνης όφθεις χλωρο’τητα εποίησεν. Οι φο’βοι, * αισχύνη, λύπη, ηδονή, οργή, τάλλα τοιαύτα, οΰτως υπακούει εκάστω το προσήκον του σώματος τη πρήξει, εν τούτοισιν ίδρωτες, καρδίης παλμός, "^καΐ τα τοιαύτα των δυναμίων.
10. ϊα * εςο)θεν ώφελέοντα η βλάπτοντα, άλειψις, κατάχυσις, χατάχρισις, κατάπλασις, επίδεσις ερι’ων και των τοιούτων, και τα *ενδοθεν υπακούει τούτων δμοίως ώσπερ τα εςω των εσω προσφερομενων αταρ και * ταοε, εν εριοισι κοίτη πινωοεσι, και το πάρα βασιλεϊ λεγόμενον κύμινον, δρίοσιν, ^^δσφραινομένοισιν’ οσα κεφαλής άγιογα, ταρακτικα, λόγοι, φο^νή, και τα τοιαύτα* μαζοι, γονή, ύστερη, ^* σημηία ταΰτ’ εν τησιν ήλικίν|σι, καΐ Ιν τοΐσι πνιγμοϊσι, και βηξι, τα προς ορ/ιν.
11. "Ωσπερ τοϊσι **δένδρεσιν ή γη, outoj τοϊσι ζοιοισιν ή γαστήρ* και τρε’φει, και θερμαίνει, και ψύχει, ^^ ψύ/ει μεν κενούμενη, *® θερμαίνει δε πληρουμένη• όίσπερ γη κοπρευομένη χειμωνος θερμή, ούτω
1 Ή τα Α. λυπ/ΐ/Λκτώοεα Α. -vj •pùjj.rii Α. — * ^ τα ώιά Α. — ’ δια ττ,ζ 01Î1. Α. — * Ante οΤα. addit καΐ τα 5ιά rr,i ’/νώμης Α. oTav Ε. εΐ οξόντεζ 1ί.—/.ργιμνο•ί pro y.ollo•) Gal. in cit.,ÎnEp. iii,Comm.i, text. 4, 1. 17, p. 620. — "tc Α.Si vulg.ης A. -τις cm. vulg. μη k. μή cm. vulg.-at’o/j A. αίρει Κ’. αραι vulg. upui Gal., Lind., Mack. -ωγθείς A. χλωράτερον εποί»ΐσαν οί γό^οι pro χλ. εποί-ησεν. Ot y. L. — ® Ante αίσχ. addit oTov vulg. {οΓς Gal.).oTov cm. AK’. ήοονή, λύπ» ? Α. -τάλλα (άλλα Α ; τα άλλα caeteri Codd.) (τα Codd. ) toi. υπακούει (ένακούει Α), εκάστω οέ ( ίέ om. Α) το π/5, τ. σ. τη πρήζει (πράξει Ε), έν τούτοισιν (τούτοις Α) υπακούει (ύπ. cm. Α) vulg. J’ai suivi A, dont la leçon, ponctuée comme j’ai fait, me paraît préférable. — ’ xcù om. A (H, restit. al. manu δννάμεων Ε, Gal.ο^νάμιων vulg. 5>νχμένων AK. Dans A, τών αυνα/χένω» est rapporté à ce qui suit : των ουνχμένω•^ τα έξωθεν κτλ. — τα §’ Gal.ί ώ^. Αάλίψις Α. -Ce substantif et les quatre suivants ont été, dans A, mis au pluriel par une autre main, αλείψεις κτλ. -κατάχρισις κατάχυσις Χ. — είρίων Α. — " ενοον J.— εξωδεν, al. manu ενοοθεν Ε. ύπα/ούσ» ; Α. τούτων ομοίως ώσπε/5 Α. — των τοιούτων ου μόνον ώσπερ vulg. -εσω Α. — «Γσω vulg. — ’" τα τοιάΰε Α. -ε’ιρίοισι Α.— κι^τνΐ Ε. πεινώοεσι Α.’ — " πάσι pro j3. Α.^ν-ιάίοζ Mack. — ’* ώς ôzrfp. EH. [vj] h’.fp. Lind., Mack.-Les anciens commentateurs, dit Galien, mettent un point après aywyà. et rapportent ταραχτικά à ce qui suit ; mais τκραχτίχα est plutôt la fin de la phrase, une autre commençant à Jdyot κτλ. — ij>wv/i ponit post τα Tot. A. — *’ σημεϊχ A. -ταΰτ* h A. τά tî L• vulg. — ’* Sé-jSps^iv AHJ. oivêpouiv vulg. — οΰτως A. — ζω5ίοΐζ A. — ** y.xl XE-jovy-ir/i,«èv ^ΰχει A. //£v om. restit. al. manu H. — ’*πλϊΐ/5. Sk θερμ.. AE (H^ Sk om. restit. al. manu)./οπρίω//.ένν7 χ. θερμαίνει, οΰτω και ri γκστήρ θερμ-η γίνεται Α. ωσπερ γή Λοπρευομ-έν/}’ [ωστζερ Si υι yi}] χ. θερμή, ούτω κ. ή κ. Lind., Mack. -ουτω κκΐ om. (Ε, restit. al. manu) FGHIJK.
