καὶ ἐν τοῖσιν ὕπνοισιν οἷα ἂν ποιέῃ, ἢν ἀκουῃ ὀξὺ, καὶ πυθέσθαι προθυμέηται, ἐν τῷ λογισμῷ 1 με’ζω και ισ^υρο’τερα τα ττλείω, επίκαιρα, σώζοντα ’μη επίκαιρα, των έτερων ην αισθάνωνται πάση αϊσθησει πάντων, και^φε’ρωσιν, δκοϊον οδμας, λόγους, ιμάτια, σχήματα. Τοιαύτα εύφόρως, απερ και αύτο’ματα έπιφαινο’μενα ώφελέει, ^καΐ δκότε κρίσιν τα τοιαύτα εμποιέει, * και τοσαυτα, και τοιαύτα, οίον φυσαι, ουρον, οίον * και δκο’σον και όκότε* * δκόσα δ’ εναντία, άποτρέπειν, μα’χεσΟαι αύτοισιν. "ϊα έγγυς και τα κοινά τοΐσι παθημασι πρίΐίτα και μάλιστα κακοΰται.
5. Κατάστασιν δε ®της νούσου εκ των πρώτων αρχομένων ο τι αν εκκρίνηται, εκ τίον ουρών ® δκοϊα αν εη, και *" οιη τις συμπτωσις, ^ροιής " άπάλλαξις, πνεύματος μινυθησις, και τάλλα μετά τούτων Ιπιθεωρέειν. *^ Το μεν, ει δμοια τα άπιόντα, δει ειδέναι, διέξοδοι, "ουρά, καθ’ υστέρας^ πτύαλα, κατά ρΤνας, όμματα, ίδρώς, εκ ιρυμάτων, **η τρωμάτι^ν, ^^ vj εξανθημάτων, ^^δκο’σα αυτόματα, δκόσα τέχνη σιν, δ’τι ό’μοια άλληλοισι πάντα τα κρίνοντα, "και τα ώφελέοντα^ και τα βλάπτοντα, καΐ τα ** άπολύοντα, *’ώς τα μεν περιφευγων άποτρέπη, τα δε προσκαλέων και άγν) κα δέχηται. Και τάλλα δε ^" ούτοι, δέρματος, άκρέων, υποχονδρίων, άρθρων, *
1 Μέζω {μεϊζ(β> Α, Gai. ) (χαΐ Α ) Ισχ>ράτερ» [Ιαχ^ιρώτερχ Α) τα πλείω, £πίχαι/5α τί αώζοντχ τών ίτίρων. ~ J’ai refait cette phrase d’après le commentaire de Galien, qui dit : τα πλείω καΐ Ισχυρότερχ χατά xxipbv gOfj.€xhov :a έστι πρΌς σωτ/ιρίαν’ el Sk τα. μΐίζω και τυλείω /λή επίκαιρα εΐϊΐ, π/50 ; ^λάβ /jv αναφέρονται.
2 γέροχισιν EGHIJ, Aid., Gal. -οΓον Α. -όκοίω» Gai. — Ιμάηχ Α. — είμχτχ vulg. — ’ και ποτέ -/.ρ. και τα τ. Α. — * χχΐ τ. χ. τ. om. Α. — tfïiuxi Α, Kiihn. — γίιτχι vulg. — oupu)/ S, — οΤο)/ o-jpov pro ουρον 6ιο) Lind. — ^καϊ om. Α.— όσον Α. πότε Α. — * όπ. ο’ εναντία Α. ίβ ταναντία Vulg.[^] /λάχ. Lind. — ’ Galien cite ainsi cette phrase : τά η hjyhi και τα κοινά xaè π/ίώτα /ΛάΑιστα κακοΰται (De usu part, χι, 3), et συνεγγυ ; καί τά κοινά καΐ μάΧιστχ κακοΰντα (Comm.in libr. De artic. Ht, j text. 10 ). — * rf,i vovaoM A. t. v. om. vulg. — ’ όπ. «ν ί A. — *" Gai. — " επά/λ. ΕΗ.-έξάλλ. Α. -/λει’ωσις Α.Ιπιθεωρέειν A.~Tà5tatT^ ^ατα pro έπιΟ. vulg. — ’*τά μη ομοιχ â οεϊ uàivxi pro τό είίβνκι Α. — *^ οΰρων Α. — ** ; ? Α. —εκ pro ή vulg. — τρωμ. Α. ~•ζρχυμ, vulg. — ’"ij Α. >i cm. vulg. — *" ciax{bis) A. — "Galien commence une phrase nouvelle àxal τά ώ^ελ. ; mais il ajoute que beaucoup lient ce membre à ce qui précède ; arrangement qui me paraît bien préférable.
18 άπολύοντα Gal.— άπολλύοντα vulg. — άπολλύντα A. Galien a lu άπολύοντα, car il rend ce mot par ὅσα απολύει τὸν ἄῤῥωστον ἀπὸ τοῦ νοσήματος ; il ne signale même aucune variante. Cependant je suis porté à croire que la vraie leçon est άπολλύντα ; du moins le balancement de la phrase est meilleur : ρίνοντα. et ώοείέοντα. opposé à ρλάπτοντα et άπολλύντκ.
19 οσα μεν περιîuyît αποτρέπει Α. — άπο^εύγων L. — π/5οσκ«λέ/3ται Α, Aid. — πρ οσκαλί^ται ÎG. — π/5ίσ/«),εΐται F. — πρ οχα/•^ται 1Κ. — προζα/είται US, — ά.•/ ε ι (Η, βχ mend. al. manu ) J. - οέχετχι AH.
20 ’"οΰτω ? Gai.— στο/λατο ?, Syjua- βς Α.
