Kenteh avel me tei d’hou kuneheg glasat, Aveid slerdein en doar, er niirè-t a frostat, Mahet ged ur rolet ou s-erwi p’en d’er ben, Ne zoujel ket kemer ar hou skoé er gorden, Hag aveid hi doarat skarhet hoah en anteü, Ha tored er molad ged kein liou pigeleu; Ma ne hret kement-sé, lies mat é huéler É verwei ar ou zreid er planteneu dister.
Ne lausket ket er héot nag er fal lezeuen
De greskein én hou park, étal er hunehen ; Empléet liou krawel, laket huenerezéd, Pé kent mé tei en est doujet bras a huelet Hou kuneh deu gromet ariet t’er pizel Hag e drest er peneu é sewel en nie!.
Goudé, a pé huélet er guenel deit t’er vro
Mé kleuet é kannein er goukou tro ha tro, A p’en dé deit imbril ged amzer dous ha kloar, Ne hortel ket peioh, hadet avaleu doar, N’ou gôlehet ket rai, abretoh é tuemeint, Doh téreneu en heol beanoh é kelideint.
Pe vou hireit en troed, digoret en délen,
Pé von glu h er grouiad, arlerh un defouren, Kemeret hou pigel hag, avel moteneu, Sawel ihuel en doar doh treid er plantêneu, Ha nezé hemb doujein na sehour na tuemdér, Er grouiad ha kroüeaj e hoarnou ou douster.
Ardro hanter miz mai, ged tei! pé ged Iudu,
Hadet én hou parkeu ha meli ha guneh-tu, Pé mar gelet hou pout, é leh kardel àral, Prenet er beutren duhanwetNoir anim al.
Hag en dél vou druoh, digoroh vou er bleu,
Ponneroh vou houkran, leinoli hou sulérieu, Mar hadet dehuehat hou plouz e vou berroh Hou kuneh-tu vou moen, ha houkran sillekoh,
O hui e gar kement guélet er boketeu,
Tostet ol de huélet er guneh-tu é bleu. Aveid en deulegad n’en dès nitra kaeroh, Hag aveid en diwfren n’en dès chetfrond huekoh,