Tifâliouîn ⵜⴼⵍⵓⵏ ⁂ fp. φ ; daṛ Tfâliouîn ‖ vallées ‖ Ăt. ă-s.
Ăfîlal ⴼⵍⵍ ⁂ ms. ‖ point d’eau (ruisseau, cascade 🚰 ∞ α) (vallée d’I-n-dâlaġ) ‖ Ăt. ă-s. ; Ăneġ. ‖ Ăfîlal forme limite entre l’Ăt. et l’Ăneġ.
Ăfîlal ⴼⵍⵍ ⁂ ms. ‖ point d’eau (ruisseau 🚰 ∞ γ) ‖ Ăhn.
Oufelal ⴼⵍⵍ ⁂ ms. ‖ vallée ‖ Ăir.
Ifîlalen ⴼⵍⵍⵏ ⁂ mp. φ (ms. Ăfîlal), daṛ Fîlalen ‖ vallées ‖ Ăhn.
Tăfîlalt ⵜⴼⵍⵍ⵿ⵜ ⁂ fs. ‖ Tafilelt (district dans la vallée du Ziz) ‖ Maroc.
Tifîlalîn ⵜⴼⵍⵍⵏ ⁂ fp. (fs. Tăfîlalt), daṛ Tfîlalîn ‖ vallées ‖ Ăd.
Ifîlalen ⴼⵍⵍⵏ ⁂ mp. φ (ms. Ăfîlal ; fs. Tăfîlalt ; fp. Tifîlalîn), daṛ Fîlalen, daṛ Tfîlalîn ‖ np. d’une tribu touaregue plébéienne (ămṛid) de l’Ăj.
I-n-fîlalen ⵏⴼⵍⵍⵏ ⁂ ms. ‖ vallée ; mont ‖ entre Ăhn. et Ăd.
Tisaffâlîn ⵜⵙⴼⵍⵏ ⁂ fp. (fs. Tesaffalt), daṛ Tsaffâlîn ‖ vallées ‖ Téf.
Tisaffâlîn ⵜⵙⴼⵍⵏ ⁂ fp. (fs. Tesaffalt), daṛ Tsaffâlîn ‖ vallées ‖ Ăj.
Ănfelal ⵏⴼⵍⵍ ⁂ ms. ‖ vallée ‖ Ăhn.
ⴼⵍ afella ⴼⵍⴰ nc. sm. φ (pl. ifellâten), daṛ ĕfella (ăfella), daṛ fellâten ‖ haut (surface supérieure, dessus) ‖ p. ext. « haut (partie supérieure, partie haute) » ‖ p. ext. « sommet, faîte [d’une montagne, d’une colline, d’une dune, d’une élévation de terrain quelconque] ; région supérieure (comprenant les plateaux supérieurs et les hautes cimes) [d’un vaste massif montagneux] » ‖ p. ext. « haut (amont) » ‖ eddoûnet oui n ĕfella « gens ceux du haut » et Kel-ĕfella « gens du haut » sont des