IV. UEBERSETZUNGEN UND BEARBEITUNGEN. LXVII
sine sui lesione. Et cum nenissent ultra mare, pulex cepit ipsum regratiari de suo beneficio. Qui respoudit, (/*. 6«) quod nou perceperat ex eo aliquod gniuamen, — Sic paruui noceret magnis subuenire pauperibus in suis uecessitatibus.
Kj 20 {Mar. XL). De cornica sedente super ouem et comedente. Cui dixit lupus: ’Quare sedes super ouiculam? Cur nou sedes super uulpeui aut super caiieuiV Cui cornica resi)oudit, qnod bene sciebat, ubi sedebat — Uude habetur iu quudam prouerbio ’bene sct li chat ki barbe il leche:
Ex. 21 {Mar. L). De lupo uouente, quod non comederet carnes per totum XL. Qui dum iret per siluam, uidit vnum pinguem arietem solum. Qui dixit iu corde suo, quod uotuni auiplius non seruaret, sed comederet mutonem loco salmouis, qui carius emitur. — Sic est de lecatore et lecatrice muliere. Unde hotn et femme Hoher esse ne gar de ne uo ne promesse. Ex. 22 {Mar. LIV). De rustico qui ligauit equum suum ad hostium templi et cepit rogare deum, ut daret ei equum unum tarn bonum, ut equus suus erat. Et dum sie oraret, furatus est equus suns. Qui multum Iristis fiens cepit orare, ut deus redderet ei equum suum, et sufficeret ei. — Per hoc notatur, quod stultus est, qui hoc a domino petit quod multum non iudiget.
Ex. 23 {Mar. LVIII). De uulpe uidente lunam in stagno, quam reputans caseum cogitauit, si totam aquam biberet, posset habere illum. Et inde tantum bibit, quod crepuit medius. — Sic cupidi et auari multa estimant ultra quam possuut.
Ex. ’2A {Mar. LIX). De lupo niirante quod coruus sederet supra ouem. Cui dixit coruus, quod similia faceret. Cui lupus respondit, quod si faceret, omnes contra cum clamarent. — Sic est de illo, quem conscientia redargnit; credit enim, quod omnes eam cognoscant. Ex. 25 {Mar. LXVIII). De leone infirmo, pro quo fuit uulpes mandata quasi pro meliori phisico. Qui stetit fraudulenter retro domum et audiuit, quomodo a lupo accusaretur. Lupum quem postea excoriari fecit uiuum. Et cum ei sie expoliato obuiaret, cepit interrogare, quis sie cirothecas suas laniauerat. — Sic est, quod nullus debet dare de altero malum consilium, quod debeat super euni renerti.
Ex. 26 {Mar. LXXIV). De scrabone morante et saturato in fimo. Cum quadem die uideret aquilam uolare super eum, dixit, quod tam bene uolaret sicut aquila. Et dum uolaret sursum, uentus et pluuia ceperunt eum urgere. Et hoc dum non posset pati, reversus est ad fimum suum.
— Sic {f. 6b) est de carnalibus, qui aliquando respiciunt opera uirorum spiritualium : et uolunt aliquando bona facere et statim deficiunt et sie ad fimum camalitatis reuertuntur.
