Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/57

Cette page n’a pas encore été corrigée

Varia. 47

At ille pundum fumplit pro reali magnitudine, cùm pundus nihil aliud fit quàm extremitas lineae ab & cb. Nec (to)tum * complet punflus, ita ut mille pundi poffent effe eodem loco. Linea

ce

���c

igitur de tranfit per pundum quidem b, fed id non fecat, verùm totum complet, cùm linea non fit lata. Quare pundum aliquod in lineà de eodem in loco cft, quo pundum b. Taie etiam pundum eft xvifg. I Non"^^ igitur linea; fg, de, fecantcs angulum, minuunt lineas ab Si cb, ut fit cùm ferra quid fecamus , fed folummodo feparant unam ab aliâ.

{Folio gj verso, /. 14. — Folio g8 recto, /. 4.)

Nous avions déjà, sur la prcyiiière rencontre de Descartes et de Beeckman, un récit de Lipstorp, repris et amplifié par Baillet, Voici d'abord le texte de Lipstorp :

« Agebat tum temporis, cùm primùm Gallias reliquit, vigefimum » primum a^tatis annum ; & quia fabulœ humanas fpedatorem fimul » atque adorem agere gefl:iebat, primo omnium militiam fcquutus » eft, & in Bataviam progrediens, Gloriofifiimo Araunicnfium » Principi Mauritio, confœderati Belgii Gubernatori, & Genera- » lifiimo, nomen dédit tanquam miles (ut vocant) voluntarius. » Haerebat hic princeps tum temporis cum copiis fuis circa Bredam ') in Brabantià, qu£e urbs uti & nunc potentiffimorum Ordinum ') jugum agnofcebat ; necdum enim à Marchione Spinolà recupe- » rata erat. Accidit autem tum temporis, cùm nofter des Cartes » BrediE commoraretur, ut aliquis tenuioris fortunœ Mathema-

a. Totum, comme trois lignes plus bas. Le MS. donne seulement tum.

b. Id {pundum) au neutre, comme à la ligne suivante. Plus haut, il est du masculin, ^«»<;?Ms.

c. An (MS.). Lire plutôt Non, d'autant plus qu'il n'y a pas de point d'interrogation à la fin de la phrase dans le MS.

d. Secamus. Mot laissé d'abord en blanc, puis ajouté ensuite d'une autre écriture.

�� �