420 Régulée 38.
cognofci, vel ab eodem imagines rerum materialium intuente.
Cseterùm, inter has naturas fimplices, placet etiam numerare earumdem privationes & negationes, qua- tenus à nobis intelliguntur : quia non minus vera co- 5 gnitio eft, per quam intueor, quid fit nihil, vel inftans, vel quies, quàm illa per quam intelligo, quid fit exi- ftentia, vel duratio, vel motus. Juvabitque hic conci- piendi modus, vt poffimus deinceps dicere reliqua omnia quse cognofcemus, ex iftis naturis fimplicibus 'o coTnpofita effe : vt 11 judicem aliquam figuram non moveri, dicam meam cog'itationem efle aliquo modo compofitam ex figura &. quiète ; & lic.de caeteris.
Dicimus tertio, naturas illas fimplices efiTe omnes per fe notas, & nunquam vllam falfitatem continere. >5 Quod facile oftendetur, fi diftinguamus illam facul- tatem intelledûs, per quam res intuetur & cognofcit, ab eâ quâ judicat affirmando vel negando ; fieri enim poteft vt illa quse rêvera cognofcimus, putemus nos ignorare, nempe fi in illis prseter id ipfum quod in- 20 tuemur, five quod attingimus cogitando, aliquid aliud nobis occultum ineffe fufpicemur, atque haec noftra cogitatio fit falfa. Quâ ratione evidens efl nos falli, fi , quando aliquam ex naturis iftis fimplicibus à nobis totam non cognofci judicemus ; nam fi de illâ vel mi- 2 5 nimum quid mente attingamus, quod profedô necef- farium eft, cùm de eâdem nos aliquid judicare fuppo- natur, ex hoc ipfo concludendum eft, nos totam illam cognofcere ; neque enim aliter fimplex dici poffet, fed
9 deinceps poffimus H. — ii e(Tc " compofita H. — 28 illam totam H.
�� �
