^96 Régula ji
phantafia & fenfus. Omnem igitur collocabit indu- ftriam in diftinguendis &. examinandis illis tribus cognofcendi modis, videnfque veritatem propriè vel falfitatem non nifi in folo intelledu eiïe pofle, fed tantummodo ab alijs duobus fuam fsepe originem du- 5 cere, attendet diligenter ad illa omnia à quibus decipi poteft, vt caveat ; & enumerabit exadè vias omnés quae hominibus patent ad veritatem, certam vt fequatur : neque enim tam multœ funt, quin facile omnes & per fufficientem enumerationem inveniat. Quodque mirum 10 & incredibile videbitur inexpertis, ftatim atque di- ftinxerit circa fingula objeda cognitiones illas quœ memoriam tantùm implent vel ornant, ab ijs propter quas verè aliquis magis eruditus dici débet, quod facile etiam alTequetur... : fentiet omnino fe nihil am- i5 pliùs ignorare ingenij defedu vel artis, neque quid ■ quam prorfus ab alio homine fciri poffe, cujus etiam non fit capax, modo tantùm ad illud idem, vt par efl, mentem applicet. Et quamvis multa fsepe ipfi proponi poffint, à quibus qua-^endis per hanc regulam prohibe- 20 bitur : quia tamen clarè percipiet, illaeadem omnem humani ingenij captum excedere, non fe idcirco magis ignarum effe arbitrabitur; fed hoc ipfum, quôd fciet rem qusefitam à nemine fciri poffe, fi œquus eft, curio- fitati fuae fufficiet abundè. a5
Atqui ne femper incerti fimus, quid poffit animus, neque perperam & temerc laboret, antequam ad res in particulari cognofcendas nos accingamus : oportet femel in vitâ diligenter quœfiviffe, quarumnam cogni-
i5... in margine : (hic déficit Voir ci-avant, p. 3g3, 1.2 1 . — 26 aliquid) A. et H. — 25 abundè. Atqui A et H] Peut-être Atque.
�� �
