■ 2->3. Ad Directionem Ingénu. ^79
ftatui, vt femper à fimpliciffimis & facillimis exorfus, nunquam ad alia pergam, donec in iftis nihil mihi vlte- riùs optandum fupereffe videatur; quapropter hanc Mathefim vniverfalem, quantum in me fuit, hadenus
5 excolui, adeô vt deinceps me pofle exiftimem paulô altiores fcientias non prccmaturâ diligentiâ tradare. Sed priufquam hinc migrem, qusecumque fuperioribus ftudijs notatu digniora percepi, in vnum colligere & ordine difponere conabor, tum vt ifta olim, û vfus
10 exigit, quando crefcente eetate memoria minuitur, commode repetam ex hoc libello, tum vt jam ijfdem exoneratâ memoriâ poflîm liberiorem animum ad caetera transferre.
��I REGULA V.
1 5 Tota methodus con/ijîit in ordine & difpojitione eorum
ad quœ mentis acies ejî convertenda, vt aliquam veritatem
inveniamus. Atque hanc exaéîè fervabimus, fi propo-
Jitiones involutas & obfcuras ad Jimpliciores gradatim
reducamus, & deinde ex omnium JîmpliciJJimarum intuitu
20 ad aliarum omnium cognitionem per eofdcm gradus afcen- dere tentemus.
In hoc vno totius humanse induftrise fumma conti- netur, atque hsec régula non minus fervanda efl rerum
2 iftis] ipfis iftis H. — 9 or- — 17 Atque] Atqui A. Et qui
dine] in ordinem (in ajouté (ce dernier mot barré) H. Voir
d'une autre main) H. — q et ci-après l. 28. — 19-21 intuitu...
II tum] tam H. — 10 exigit] tentemus] intemus [ligne pas-
exiget H. — 14: V] quinta H. sée) H.
�� �
