Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/351

Cette page n’a pas encore été corrigée

lO

��20

��(1628-1629). J}9

pundo medij denfioris, ducemus ellipfim cujus maxima diameter fit ad diftantiam inter utrumque focum ut finus ingredientis anguli incidentisead finum egredientis.

Verbi gratiâ, fint a &. b foci ellipleos, & c pundum in circumferentiâ qualecunque in quod radius /ic paral- lelus axi refringatur : neceflario concurret cum axe in pundod. Cura enim major diam(et)er ellipfeos fit ad

���difFerentiam inter focos ut a ad unitatem, linea^c junda linese cb erit ad ab ut a. ad unitatem. Deinde divide angulum acb bifariam per lineam eci, quae fecabit ellipfim ad angulos redos ; ergo ich erit angu- lus incidentiae radij hc, oui sequalis eft ceb, cùm ch & eb fint parallelse. Cujus anguli cd eft finus redus, i5 fi ce fit finus totus. Eodem modo ace eft angulus inci- dentise in medio denfiori, cujus fmus redus eft ef, ponendo iterum ce profinu toto. Supereft igitur pro- bandum ef effe ad cd ut unitas ad a, quod ita fit : ab eft ad acb ut unitas ad a, ae eft ad ac ut ab ad acb, ergo ut unitas ad a ; item e/eft ad cd ut ae ad ac, ergo ut unitas ad a : quod erat demonftrandum.

Eftque httc fœliciirima dcmonftratio & clariflima.

�� �