Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/306

Cette page n’a pas encore été corrigée

294

��OpUSCULA POSTIIUMA.

��}

�^

�7

�9

�1 1

�n

�M

�^7

�19

�21

�^J

�25

�^7

�4

�12

�24

�40

�60

�84

�1 12

�144

�180

�220

�264

�^12

�^64

�5

�n

�2^

�41

�61

�8^

}

�14^

�181

�221

�265

�M}

�^65

��potentias laterum, me adhibere + O, vt oftendam angulum effe majorem redo. Hic enim O eft numerus exponens anguli redi.

Si " trianguli redanguli tria latera fint inter fe vt très numeri rationes, illorum habitudo explicari poteft per 5 aliquem ex numeris qui in fequenti progrefTione repe- riuntur, nec potefl exprimi per minores :

29

420 421. 10

Facile eft hanc progreffionem agnofcere : priores enim numeri, qui minimum latus trianguli exhibent, oriuntur ex naturali progreflione numerorum impa- rium ; fecundi verô numeri, qui fignificant majus latus, oriuntur ex additione quaternarii dudi per 1,2, 1 5 ? , 4, &c. ; bafes denique oriuntur ex majori latere ad- ditâ vnitate.

[In marginc : Immo funt adhuc alise progreffiones ; fed omnes explicantur per hanc sequationem : fit vnum latus 2 aT^^ a, aliud erit 2 §' + 2 a '2£, & bafis 20 2^ + 2a7e + aq.]

Vt autem poffimus inuenire quotus fit ex ejufmodi triangulis datum, datum aliquod triangulum ponamus pro ferie numerorum i, 2, ^,4, ^, &c., i 7^; eritque minor latus trianguli 2 '2^ + i, major 2 §' '- 2 9£, 25 & bafis 2 3' + 2 '2£ + I. Quseratur ergo triangulum cujus bafis fit 26^ : dico 2 3' + 2 9£ + i ^ 265 , vel

a. Tout ce qui suit, jusqu'à la p. 297, 1. 6, ci-après, ne se trouve que dans le MS. de Levde, et manque dans l'imprimé d'Amsterdam.

�� �