Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/151

Cette page n’a pas encore été corrigée

57 COMPENDIUM MUSIC^. I4I

tum, ad te exire, vt fit familiaritatis noftrae mnemofy- non, & certiffimum mei in te amoris monimentum : hac tamen, fi placet, conditione, vt perpetuo in fcri- niorum vel Mufaei tui vmbraculis delitefcens, aliorum

5 iudicia non perferat. Qui, ficut te fadurum mihi pol- liceor, ab hujus truncis partibus benevolos oculos non diverterent ad illas, in quibus nonnulla certe ingenij mei lineamenta ad vivum exprefla non infi- cior; nec fcirent hîc inter ignorantiam militarem ab

10 homine defidiofo & libero ^, penitufque diverfa cogi- tante & agente, tumultuofe tuî folius gratiâ effe com- pofitum .

Bredse Brabantinorum, pridie Calendas lanuarias. Anno MDCXVIII completo.

a. Lire peut-être : & non libero. Voir ci-après, lettre du 26 mars 1619, p. i56, 1. 4-5. Voir aussi la traduction embarrassée de Poisson, puis de Baiiiet, ci-avant, p. 86 et p. 87.

b. « Patior. . . compofitum. » (L. i8-3o), texte donné par Baiiiet, comme celui de l'autograptie de Descartes. (Voir ci-avant, p. 88.)

�� �