53.S4.
��COMPENDIUM MUSIC/E.
��^7
��10
��duae vel quatuor vel plures in aliâ parte ponunlur. In quibus hic ordo fervari débet, vt prima confonet cum nota alterius partis ; fecunda verô, fi gradu tantùm diflet à priori, poteft diffonare, atque etiam tritono vel falfâ quintâ diftare ab aliâ parte : quia tune vide- tur tantùm pofita per accidens, atque vt via quâ à prima nota ad tertiam deveniamus, cum quâ débet confonare illa prima nota, atque etiam nota partis oppofitae. Si verô illa fecunda nota per faltus incedat, hoc eft, diftet à prima intervallo vnius confonantiœ, tune etiam cum parte oppofitâ débet confonare; ceffat enim praecedens ratio. Sed tune tertia nota poterit dif- fonare, fi pergradus moveatur ; cujus exemplum ello :
���Su,h.€.rLuS
��S.
��.jnxoj:
��TVCOlxO.e^
��SI
��Bcfj.
��U.4
��î
��^
��B.
��Ji
�� ��W^
��^
��is:
��Syncopa fit, cùm finis notse in vnâ voce auditur «5 eodem tempore cum principio vnius notae adverlse partis. Vt videre eft in exemplo pofito, vbi vltimum tempus notse B dilTonat cum initio notae C ; quod ideo fertur, quia manet adhuc in auribus recordatio notse A, cum quâ confonabat ; & ita fe habet tantùm B ad C 20 inftar vocis relativse, in quâ diftbnantise perferuntur. Immo etiam harum varietas efficit, vt confonantiae,
Œuvres. V. 18
�� �
