io6 Descartes et Beeckman. 21-22-
fedem obtinet, certe erit illa quse neque tam acriter vt ditoniis, neque tam languide vt diapalTon, fed om- nium iucundiffime auribus refonabit.
Rurfum ex fecundâ figura^ patet, effe tria gênera quintse, vbi duodecima médium locum occupât; quam 5 ideo perfediffimam quintam efTe inquiemus. Vnde fequeretur hac folà in Muficâ nobis vtendum fore, nifi, vt diximus in vltimo preenotato '", varietas necefTa- ria effet ad deledationem.
Sed obijcies odavam aliquando folam fine varietate 10 poni in Muficâ, cùm v. g. duo eandem cantilenam vnius vocis, fed vnus alio odavâ acutiùs, fimul ca- nunt; in quintà autem idem non accidit. Vnde fequi videtur, odavam omnium confonantiarum dicendam effe gratiffimam, potius quàm quinta. i5
Refpondeo | tamen inde potius confirmari quod dixi- mus, quam infirmari : ratio enim quare ita odava poffit poni, efl: quia vnifonum in fe compleditur, tuncque duse voces inftar vnius audiuntur. Quod idem in quintâ non accidit : huius enim termini ma- 20 gis inter fe differunt, ideoque plenius auditum occu- pant. Vnde illico faftidium oriretur, fi fine varietate in cantilenis fola adhiberetur. Quod exemplo con- firmo : ita enim in guflu citiùs nos tsederet, fi perpe- tuo faccharo & eiufmodi delicatiffimis edulijs vefce- 25 remur, quàm fi folo pane, quem tamen non adeo, vt illa funt, palato gratum elle nullus negat.
a. Page loi.
b. Page 92, 1. 17.
c. On lit, par contre, dans le Journal de Beeckman : « Cibus varius cur » magis pîaceat, Miifice probatur. — Dixi varietatem in cibis palato effe » gratam ob raiiones ibidem redditas His adde rationem à Mulicâ peti-
�� �
