iS-ig. COMPENDIUM MUSIC^. 10)
proprie tantùm ex divifione odavse quintam generari & ditonum, cseteras per accidens. Id enim etiam ex- perientiâ compertum habeo, in nervis teftudinis vel alterius cuiuflibet inllrumenti : quorum vnus fi pulfe-
5 tur, vis ipfius foni concutiet omnes nervos qui aliquo génère quintae vel ditoni erunt acutiores; in ijs autem qui quartâ vel aliâconfonantiâ diflabunt, id non fiet^. Quae certe vis confonantiarum non nifi ex illarum per- fedione poteft oriri vel imperfedione, quae fcilicet
lo primse per fe confonantise fint, alise autem per acci- dens, quia ex alijs neceffario fluunt.
Videndum autem ell, vtrum id verum fit quod fupra dixi, omnes confonantias fimplices in odavâ conti- neri. Quod optime fiet, fi C B mediam partem foni
• 5 AB, quse odavam continet, volvam in circulum, ita vt pundum B cum pundo C iungatur ; deinde ille circulus dividatur in D & E, vt divifum eft C B. Ratio autem quare ita omnes confonantiae debent inveniri, eft quia nihil confonat cum vno odavse termino, quin
20 etiam cum alio confonet, vt fupra probavimus. Vnde fit vt, fi in fequenti figura vna pars circuli confonan- tiam efficiat, refiduum etiam debeat aliquam confo- nantiam continere.
|Ex hac figura apparet, quàm rede odava diapaflbn
25 appelletur : quia fcilicet omnia confonantiarum alia- rum intervalla in fe compleditur. 'riiîc autem confo- nantias fimplices tantùm adhibuimus, vbi fi compo- fitas etiam velimus invenire, oportet duntaxat cuilibet ex fuperioribus intervallis integrum vnum circulum
a. Voir ci-avant, p. 54 (vu).
b. Page 99, 1. 17-18.
�� �
