lî. COMPENDIUM MusiC;*:. 97
requiruntur, illum qui gravior efl, longe effe poten- tiorem, atque alium quodammodo in fe continere. Vt patet in nervis tefludinis, ex quibus dum aliquis pul- fatur, qui illo odavâ vel quintâ acutiores funt, fponte 5 tremunt & refonant; graviores autem non ita, faltem apparenter^. Cuius ratio fie demonflratur : fonus fe habet ad fonum, vt nervus ad nervum; atqui in quo- libet nervo omnes illo minores continentur, non au- tem longiores; ergo etiam in quolibet fono omnes 10 acutiores continentur, non autem contra graviores in acuto. Vnde patet acutiorem terminum efle invenien- dum per divifionem gravions ; quam divifionem de- bere elfe ariihmeticam, hoc eft in sequalia, fequitur ex praenotatis.
A ' — — — — ' • ' »B
D C E
i5 Sit igitur AB gravior terminus; in quo û velim acutiorem terminum primae confonantiarum omnium invenire, illum dividam perprimum numerorum om- nium, nempe per binarium, vt fadum eft in C : & tune A C, A B, prima confonantiarum omnium diftant ab
20 invicem, quee octava & diapaffon appellatur. Quod fi rurfum alias confonantias habere velim, quae immé- diate fequuntur primam, dividam A B in très partes sequales : tuncque non habebo duntaxat vnum acutum terminum, fed duos, nempe A D & A E ; ex quibus
25 nafcenturduse confonantiae huiufdem generis, nempe duodecima & quinta. Rurfus polTum dividere lineam
a. Voir ci-avant, p. 91, 1. 22.
b. f Huiufdem » sic, dans les trois textes et non eiufdem.
Œuvres. V. i3
�� �
