94 Descartes et Beeckman. s-io.
vt vocant, quod fit ad | juvandam imaginationem no- ftram ; quâ poffimus facilius omnia cantilenae mem- bra percipere, & proportione quse in illis effe débet deledari. Hsec autem proportio talis fervatur fsepif- fime in membris cantilenae, vt poffit apprehenfionem 5 nollram ita juvare, vt dum vltimum audimus, adhuc temporis, quod in primo fuit & quod in reliquà can- tilenâ, recordemur; quod fit, fi tota cantilena vel 8, vel i6, vel p, vel 64, &c., membris conftet, vt fcilicet omnes divifiones à proportione duplâ procédant. Tune 10 enim, dum duo prima membra audimus, illa inflar vnius concipimus ; dum tertium membrum, adhuc illud cum primis coniungimus, ita vt fit proportio tri- pla; poftea, dum audimus quartum, illud cum tertio iungimus, ita vt inflar vnius concipiamus ; deinde duo 1 5 prima cum duobus vltimis iterum coniungimus, ita vt inflar vnius illa quatuor concipiamus fimul. Et fie ad finem vfque noflra imaginatio procedit, vbi tandem omnem cantilenam vt vnum quid ex multis aequalibus membris conflatum concipit. 20
Pauci autem advertunt, quo pado hsec menfura five battuta, in muficâ valde diminutâ & multarum vocum, auribus exhibeatur. Quod dico fieri tantùm quâdam fpiritiis intenfione in vocali muficâ, vel tadûs in inflrumentis, ita vt initio cuiufque battutae diflin- 2$ diùs fonus emittatur. Quod naturaliter obfervant cantores, & qui ludunt inflrumentis, praecipue in can- tilenis ad quarum numéros folemus faltare & tripu- diare : hsec enim régula ibi fervatur, vt fingulis cor- poris motibus fmgulas Muficse bat|tutas diflinguamus. 3o Ad quod agendum etiam naturaliter impellimur à
�� �
