XLVIII. De aquar naturâ :&cur facile modo in aërem, modà in glaciem ver- tatur.
��XLIX. De fluxu & rejluxu
��2}2
��Principiorum Philosophie
��318-119.
��maris.
��Hujufque cauffa eft, quôd aëre ita compreffo, una- quaeque ejus particula fphaericum illud fpatiolum , quod ad motum fuum requirit, fibi foli non habeat, fed aliae vicinae in ipfum ingrediantur ; cùmque intérim idem calor, five eadem agitatio iftarum particularum, con- fervetur à motu globulorum cœleftium, affiduè circa ipfas fluentium, eae fuis extremitatibus fe mutuô ver- sèrent & loco expellant, ficque omnesfimul impetum faciant ad majus fpatium occupandum.
Quantum ad aquam, jam oftendi 3 cur duae tantùm particularum fpecies in eâ reperiantur, quarum unae funt fl exiles, aliae inflexiles ; atque fi ab invicem fepa- rentur, hae falem, illae aquam dulcem componunt. Et quia jam omnes proprietates, cùm falis tùm aquae dulcis, ex hoc uno fundamento dedu&as, fufè in Me- teoris b explicui,non opus eft ut plura de ipfis hîc fcri- bam. Sed tantùm notari velim, | quàm apte omnia inter fe cohsereant, & quomodo ex tali generatione aquae fequatur, etiam eam effe debere proportionem, inter ejus particularum crafîitiem & craflitiem particula- rum aëris; itemque inter ipfas, & vim quâ globuli fe- cundi elementi eas movent, ut cùm ifti globuli paullô minus folito agunt, aquam in glaciem mutent, & par- ticulas aëris in aquam; cùm autem agunt paullô for- tiùs, tenuiores aquae particulas, eas nempe quae funt flexiles, in aërem vertant.
Explicui etiam in Meteoris c caufTas ventorum, à quibus mare variis irregularibus modis agitatur. Sed
��10
��i5
��20
��25
��a. Art. xxxvi, p. 222.
b. Discours III et V. Voir t. VI, p. 249 et 279.
c. Discours IV. Ibid., p. 265.
�� �
