Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, VII.djvu/245

Cette page n’a pas encore été corrigée

2 17-H9- ObJECTIONES QuART^. 2 I ^

lofophandi ratio, quâ otnnia revocantur in dubium. Et fane Author ipfe fatetur in Methodo^, mediocribus \ ingc- niis hanc viam eJfe\periculofam ; fateor tamen hanc invi- 300 diam in Synopji^ mitigari. 5 ] erumtamen haud fcio an aliquâ prœfatiunculâ hœc

Meditatio prœmuniri debeat, quâ fignijîcetur de iis rébus ferio non dubitari, fed ut, iis aliquantifper fepojïtis quœ vel minimam &, hyperbolicam, ut Author ipfe vocat alio in loco", dubitandi occafionem relinquunt, aliquid

10 ita firmum & fîabile reperiri pofjit, ut de eo ne pervi-

cacifjimo quidem liceat vel tantilluni dubitare. ilnde etiam

fît, ut loco illorum verborum : quôd cùm Authorem

mese originis ignorarem, reponendum ccnferem : igno-

rare me fingerem.

i5 In Meditatione 4, de Vero & Falfo, tnultas ob caufas, quas longum effet recenfere, vehenienter optarcm, ut in ipfâ Meditatione vel in Synopfi duo fignifîcaret.

Primum efl,fe, dum caufam crroris inquirit, de illopo- tifjimum fatagere qui committitur in dijudicatione veri &

10 falfi, non autem de illo qui contingit in perfecutione boni & mali.

Ciim enim prius illud fufîciat ad Au\thoris infîitutum 301 & fcopum, & quœ hîc dicuntur de caufâ erroris, in gra- viffimas objeéliones incidant, fi etiam ad poflerius caput

25 fc cxtendant, prudentia, nifî fallor , exigit, & flagitat docendi ordo, cujus \ Author nofler amantiffimus efî, ut quœcunque ad rem non faciunt, & altercationibus anfam

a. Page i5, 1, ia-17, de cette édition

b. Ci-avant, p. 12 et 16.

c. Page 89, 1. ly.

d. Page 77, \. i5-i6.

�� �