128 Œuvres de Descartes. 140-141.
immortaliîate, quam tamen maxime probare atquc de- monjîrare debueras adverfus illos homines immortaliîate indignas, quippe qui eam pernegant & forte oderunt. Sed necdum videris fatis probajfe dijîinclionem illius ab omni corpore, uti jam prima animadverjione diximus ; cui jam 5 addimus, non ex illâ dijîinclione a corpore fequi videri, illam ejje incorruptibilem feu immortalem ; quid enim,Jî illius natura duratione vitœ corporeœ limitata fit, & Deus tantumdem ei virium & exiflentice folummodo dederit, ut cum vitâ corporeâ definat ? 10
Hœcfunt ( Vir Clarifjime) quœ abs te defideramus il- lufîrari, ut tuarum fubtilifjimarum, &, ut exijîimarfius, i'Z verarum Meditationum leclio fingulis\ utiliffima fit. Quam- obrem fuerit operce pretium, fi ad tuarum folutionum calcem, quibufdam dcfînitionibus, pojîulatis & axioma- i5 tibus prœmiffis, rem totam more geometrico, in quo tan- topere verfatus es, concludas, ut unico | velut intuitu leéloris cujufcunque animum expleas, ac ipfo numine di- vine perfundas.
��RESPONSIO îo
AD SECUNDAS OBJECTIONES".
��Lcgi perlibenter animadverfiones,quas in exiguum meum de prima Philofophià fcriptum feciilis, & ve- ftram erga me benevolentiam fimulquc erga Deum
a. Voir t. III, p. 386, 1. 18 ; p. 293, 1. 2 ; p. 338, 1. 21.
�� �
