Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, V.djvu/259

Cette page n’a pas encore été corrigée

1,265-266. DXXXI. — II Décembre 1648. 24^

fi cogitent, fubjîantias immortales Jibi annexas habere.

Atqui obfccro te, vir pcrfpicacijjime, cùm ex ijîd de-

monjîrandi ratione neccjfe effet, bruta animantia aut fcnfu

fpoliare, aut donare immortalitate, eu?' ipfa malles ina-

5 nimes machinas Jlatuere, quam corpora animabus immor-

talibus aâuata ? prœfcrtim ciim illud, vt naturœ phœnome-

nis minime confonum, ita plané Jil inauditum haclenus;

hoc verà apud fapientiffimos velcrum ratum fit ac com-

probalum, Pythagoram puta, Platonem, aliofque. Et certè

10 animos hoc adderet Platonicis omnibus perjijîendi m fuâ

de brutoj'um immortalitate fcntenliâ, cùm tam mjîgne

ingenium eà angujliarum redaclum fit, rt, fi animas bni-

torum immortales non c^ncedatur, vniuerfa bruta infen-

fatas machinas neceffarià fatuat .

i5 Hœc funt paucula illa [magne Cartefi) in quibus mihi fas effe pulabam a te diffentire. Ccetera mihi adeà arri- dent atque adblandiuntur, vt nihil illis habeam magis in delicijs; adeoque intimis animi mei fenfibus confona funt atque cognata, vt non foliim tardioribus commode expli-

20 care, fed etiam contra pugnaciffimos quofque fœliciter, fi opus effet, defcndere me poffe confdam.

Quod reliquum eff, exorandus es, Vir illuffriffime, vt hœc noffra boni confulas, nec me vllius leuitatis vanœque ambitionis fufpeclum habcas, qua/î affeclarem Clariffimo-

25 rum virorum familiaritates ac amicilias, cùm & ipfe, fi poffem, haud cuperem inclarefcere, rem turbulentam fa- mam iudicans, priuatoque otio valdc inimicam.

Neque profeclo, quamuis anuno fim in te admodum pj'ono ac procliui, id vnquam libi fignificaffem, nifi ab

3o alijs I injligatus; fed te luaque amore latent i taeitâque vcneralione profequi contentus fuiffem.

�� �