Debita ne spatium quondam in præconia desit,
Longius in tales spatium tibi sume triumphos.
Quis te per altas ardor agit nives,
Laurisque lauros accumulat novas ?
Frons unde primo fulminantis
Ictu oculi labefactat arces ?
Venisti, et armis aspera gens tuis
Jurique cedit. Sæcla per integra
Vix frangat alter, quos diebus
Bis quatuor domitos triumphas.
Musam volentem carmine prosequi
Cursu fatigas, obruis impetu :
Quæ fama, quæ spes fingere audet,
Insolitis superantur ausis.
Mens nutat impar gressibus, et licet
Vitæ sacrarit quod reliquum est super,
Rerum eloqui molem laborat,
Et tacito celebrat stupore.
Cum tanta laudum luxuriat seges,
Silere turpe est. Si fidibus jubes
Æquare palmas, lentiore
Mœnia verte inimica ferro.
Quo te bellandi rapit impetus ? obruis hostes
Contemnens duras hiemes, cumulasque triumphos
