Page:Condorcet - Œuvres, Didot, 1847, volume 4.djvu/614

Cette page n’a pas encore été corrigée
600
NOTES


ex scriptural sacris, tam canoiiicis sanctionibus et decretis pontificum in medium dissertissimis verbis prodactœ sunt, conclusum est à domino decano ejusdem Facultatis, nemine refragante, et hoc per modun consilii ad liberandas conscientias prœdicti populi.

Primium, quod populus hujus regni solutus est et liberatus à sacramento fidelitatis et obedientiœ prœfacto Henrico régi prœstito.

Deindè, quod idem populus licité et tutà conscientià potest armari, uniri, et pecunias colligere et contribuere ad defensionem, conservationem religionis catholicœ, apostolicœ et romanœ, adversùs nefaria consilia et conatus prœdicti regis et quorunilibet illi adhœrentùum, ex quo fidem puhlicam violavit in prœjudicium prœdictœ religionis catholicœ et edictœ sanctœ unionis et naturalis libertatis, convocationis trium ordinum hujus regni.

Quam conclusionem insuper visum est eidem Parisiensi Facultati transmittendam esse ad sanctissimurn D. nostriini papani, ut eani sanctœ sedis apostolicœ authoritate probare et confirmare, et edem operà ecclesiœ gallicanœ, gravissimè laboranti, opem et auxilium prœstare dignetur.


Articles sur lesquels il a été délibéré par la susdite Faculté.


« Si le peuple du royaume de France est délié du serment de fidélité piété à Henri III ?

« Si le même peuple peut, en sûreté de conscience, s’armer, s’unir, lever de l’argent, et contribuer pour la défense et conservation de la religion catholique,