οἶον τίς, ποῖος, πόσος, πηλίκος. Ἀόριστον δέ ἐστι τὸ τῷ ἐρωτηματικῷ ἐναντίως τιθέμενον· οἶον ὅστις, ὁμοῖος, ὁπηλίκος. Ἀναφορικὸν δέ ἐστιν, ὃ καὶ ὁμοιωματικὸν, καὶ δικτικὸν, καὶ ἀνταποδοτικὸν καλεῖται, τὸ ὁμοίωσιν σημαῖνον· οἶον τοσοῦτος, τηλικοῦτος, τοιοῦτος. Περιεκτικὸν δέ ἐστι τὸ ἐμφαῖνον ἐν ἑαυτῷ τὸ περιεχόμενον, οἶον δαφνὼν, παρθενεών. Περιεξτικὸν δέ ἐστι τὸ παρὰ τὰς τῶν ἤχων ἰδιότητας μιμητικῶς εἰρημένον, οἶου φλοῖσβος, ῥοῖζος, ὀρυμαγδός. Γενικὸν δέ ἐστι τὸ δυνάμενον εἰς πολλὰ εἴδη διαιρεθῆναι, οἶον ζῶον, φυτόν. Εἰδικὸν δέ ἐστι τὸ ἐκ τοῦ γένους διαιρεθὲν, οἶον βοῦς, ἱππος, ἄμπελος, ἐλαία. Τακτικὸν δέ ἐστι τὸ ἀριθμὸν σημαῖνον, οἶον, εἶς, δύο, τρεῖς. Μετουσιαστικὸν δέ ἐστι τὸ μετέχον οὐσίας τινὸς, οἰον χρύσιος, ἀργύριος. Ἀπολελυμένον δέ ἐστιν ὃ καθ’ ἑαυτὸ καλεῖται, οἶον θεὸς, λόγος. Τοῦ δὲ ὀνόματοις διαθέσεις εἰσὶ δύο, ἐνέρεια καὶ πάθος. Ἐνέργεια
նական, եւ ցուցական եւ դերհատուցական կոչի՝ նմանւի իմն ցուցանելով, որգոն. այսանակ. այսպիսի. այսչափ. այսքան։ Բակձաձական է՝ որ եզական թուով բազում ինչ ցուցանէ. որգոն. տոհմ. պատ. գեհ. հոյլ. շեղջ։ Մակբաշխ է՝ որ ներկուցէ, կամ յաւելեաց իմն ունիցի զվերբերութիւն. որգոն. երկաքանչիւր. իւրաքանչիւր։ Պարունակ է՝ որ երեւեցուցանէ ինչ յինքեան պարբակեալ. որգոն. որթոց. կուսաստան. մարդաստան. ընկուղուտ. կթոց։ Քերթեալ է՝ որ ըստ հնչման յատկութեան մանակի ասացեալ է, որգոն. խաղմ. վրտով. յոյղ։ Սեռական է՝ որ կարէ ՚ի բազում տեսակս կոտորիլ. որգոն. կենդանի. տունկ։ Յատկական է՝ որ ի սեռէն է զատուցեալ. որգոն. առաջին. երկրորդ. երիր։ Թուական է՝ որ զթիւ նշանակէ. որգոն. մու. երկու. երեք։ Բացարձան է՝ որ առանձինն իմանի, որգոն. ասած. բան։ Եւ անուան հաստատադրութիւնք են երկու. ներգործութիւն եւ կիր. եւ ներգործութիւն է՝ իբր թէ.
