ὑγρὰ καλεῖται. Τελικὰ ἁρσενικῶν ὀνομάτων ἀνεπεκτάτων κατ' εὐθεῖαν καὶ γενικὴν πτῶσιν στοιχεῖά ἐστι πέντε, ν, ξ, ρ, σ, ψ, οἶον Δίων, Φοῖνιξ, Νέστωρ, Πάρις, Πέλοψ· θηλυκῶν δὲ ὀκτὼ, α, η, ω, ν, ξ, ρ, σ, ψ, οἶον Μοῦσα, Ἑλένη, Κλειὼ, χελιδὼν, ἕλιξ, μήτηρ, Θέτις, λαίλαψ· οὐδετέρων δὲ ἓξ, α, ι, ν, ρ, ς, υ, οἶον Ἅρμα, Μέλι, Δένδρον, Ὕδωρ, Δέπας, Δόρυ. Τινὲς δὲ προστιθέασι καὶ τὸ ο, οἶον ἐκεῖνο, τοῦτο, ἄλλο. Δυϊκῶν δὲ τρία, α, ε, ω, οἶον Ἀτρείδα, Ἕκτορε, φίλω· πλθυντικῶν τέσσαρα, ι, σ, α, η, οἶον φιλοι, Ἕκτορες, βιβλία, βέλη.
յերկուց ձայնակցաց բաղկացեալ է. քանզի բաղկանայ զայ ՚ի սէէ,՜ և ՚ի դայէ. խէ յերկուց քմակից քէից. և շայ յերկուց սէից. և ռայ յերկուց րէից. նոյնպէս և այլքն մու մու՛ յերկուց բարբառակեաց շարակացեալ են։ Եւ նորայք են չորք ղ, մ, ն, ր։ Եւ վախճանականք անուանց են արուաց և իգաց և չեզոքաց (գիրքն) ամենեքեան, բաց ՚ի հնգիցս յայսցանէ, յայբէ, և յեչէ, և յեթէ, և յոյէ, և ի վեվէ. (զորօրինակ) ողբ, ազգ, մարդ, պարզ, բազէ, բաղթ, արժ, բարի, տալ, խորխ, ինծ, տունկ, մահ, հանդերձ, մանուէզ, կինճ, որմ, խոյ, տարաւն, ուշ, ունչ, ամպ, որջ, կուռ, հիւս, խոսրով, կոյտ, այր, ոյց, իրաւ, թուփ, կնիք։ Եւ բազմաւորականք անուանց են այբ և քէ՛[1]:
- ↑ Բազմաւորական կամ յոքնականացուցիչ տառ անուանց է հասարակօրէն գիրն ք, և երբեմն ս. յոմանս եզական անունս ինչ յարեմք նաև զմասնիկս՝ ական, անի, եակ, եան, եար, եր, իկ, ներ, նեար, տի, ոտի, ևայլն. այլ տառն ա, կամ ևս ճիշդ խօսելով, մասնիկն քա, կամ քայ՝ է բազմաւորական ՚ի դերանունս ինչ միայն։
