τρία, β, γ, δ· μέσα δὲ εἴρηται, ὅτι τῶν μὲν ψιλων ἐστι δασίτερα, τῶν δἐδασέων ψιλότερα· καὶ ἔστι τὸ μὲν β μέσον τοῦ π καὶ τοῦ φ, τὸ δὲ γ μέσον τοῦ κ καὶ τοῦ χ, τὸ δὲ δ μέσον τοῦ θ καὶ τοῦ τ. Ἀντιστοιχει δὲ τὰ δασέα τοῖς ψιλοῖς, τὸ μεν φ τῷ π οὕτως, « ἀλλά μοι εἰφ’ ὅπη ἔχες ἰὼν εὐεργέα νῆα· » τὸ δὲ κ τῶ χ, « αὐτιχ’ ὁ μὲν χλαῖνάν τε χιτῶνά τε ἔννυτ’ ὀδυσσεύς· » τὸ δὲ θ τῷ τ, « ὡς ἔφαθ'· οἱ δ’ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῆ. » Ἔτι δὲ τῶν συμφώνων διπλᾶ μέν ἐστι τρῖα ζ, ξ, ψ· διπλᾶ δὲ εἴρηται, ὅτι ἓν ἕκαστον αὐτῶν ἐκ δύο συμφώνων σύγκειται, τὸ μὲν ζ ἐκ τοῦ σ καὶ δ, τὸ δὲ ξ ἐκ του κ καὶ σ, το δὲ ψ ἐκ του π καὶ σ. Ἀμετάβολα δὲ τέσσαρα, λ, μ, ν, ρ· ἀμετάβολα δὲ εἴρηται, ὅτι οὐ μεταβάλλεται οὔτε ἐν τοῖς μέλλουσι τῶν ῥημάτων, οὔτε ἐν ταῖς κλίσεσι τῶν ὀνομάτων. Τὰ δὲ αὐτὰ καὶ
քան զմեն, և զպէ՝ խաժ է, և քան զփիւր՝ բարակ։ Եւ գիմ ՚ի մէջ կենի, քէի, և խէի. վասն զի քան զկեն՝ թաւ է, և քան զբէ՛, և զխէ՝ լերկ։ Եւ գայ ՚ի մէջ տիւնի եւ թոյի. վասն զի քան զտիւն թաւ է, և քան զթոյ լերկ։ Նոյնպէս և այլքն ամենայն ձայ՝ ՚ի մէջ սէի, զայի, և ցոյի, վասն զի քան զսէն, և քան զզայն՝ թաւ է, և քան զցոյն՝ լերկ։ Եւ ղատ՝ նոյի և լիւնի։ Եւ ճէ՝ ծայի և ջէի։ Եւ ժէ՝ շայի և չայի. վասն զի քան զշայ՝ թաւ է, և քան զչայ՝ լերկ։
Եւ դարձեալ՝ են ՚ի սոցանէ յայսցանէ անձայնք ինն բ, գ, դ, պ, կ, տ, թ, փ, ք. և անձայնք ասին՝ վասն զի առաւել քան զայլսն են չարաձայնք, որպէս անձայն ասեմք զողբերգակն՝ որ վատաձայն է։ Եւ կիսաձայնք են ութն, զ, ց, ն, ծ, շ, մ, ս, ր, և կիսաձայնք ասին, քանզի փոքր ինչ նուազ քաջաձայնք են քան զձայնաւորս՝ ՚ի մրմունջս և ՚ի շռիչս։ Եւ կրկնակք են ՚ի սոցանէ ութն, զ, լ, խ, շ, չ, ջ, ռ, ց. և կրկնակք ասին՝ վասն զի մի մի իւրաքանչիւր ոք ՚ի սոցանէ՝
