Page:Cicéron, Démosthène - Catilinaires, Philippiques, traduction Olivet, 1812.djvu/88

là68 SECONDE subire, dummodè à vobis hujus horrihilîs belll ac nefarii periculum depellatur. Dicalursanè ejectiis esse à me , dummodô eat in exsillum. Sed mlhi crédite, non est iturus. Nunquam ego à diis immortalibus oplabo, Qiiirites, invidiae meaE levandae causa , ut , L. Catilinam ducere exercitum bostium, atque in armis volitare audiatis ; sed tridu(^ tameii audietis : muitôque magis illud timeo, ne mibi sit invidiosum aliquandè , quôd illum emiserim potiùs , quàm quèd ejecerim. Sed cùm sinl bomines, qui illum, cùm profectus sit, ejectum esse dicant , iidem , si inlerfectus csset , quid dicerenl P ï6. Quanquam isti , qui Catilinam Massiliam ire dictilant, non lam boc querunlur, quàm verentur. Nemo est istorum tam misericors , qui iilum non ad Mallium , quam ad Massillenses ire malit. Il !e autem , si mebercule boc quod agit, nunquam anlè cogitasset , tamen latrocinantem se interfici mallet, quàm exsulem ivere. Nunc vero , cùm ei nibil adbuc prœter ipsius voluntatem cogitationemque acciderit , nisi quàd vlvis nobis Romà profectus est : optemus potiùs, ut eat in exsilium , quàm queramur. VIll. Sed cur tandiù de uno boste loquimur, et de eo bosle , qui jam faletur se esse boslem : et quem , quià , quod semper volui , murus interest , non timeo : de nis, qui dissimulant, quiRomse rémanent,