Page:Cicéron, Démosthène - Catilinaires, Philippiques, traduction Olivet, 1812.djvu/120

loo trxOISIÉME . Vulturcius verô subito proferri litteras , atque aperiri jussit, quas sibi à Lentulo ad Catilinam datas esset dicebat. Atque ibi vehemenlissimè perturbatus l,entulus, tamen et signum suum, et nianum cognovit.Erant autein scriptae sine nomine, sedïih. : Qui sim ^ ex eo ^ quem ad te misi ^ co gnose es. Cura^ ufçirsis, et cogita quem irt locum sis progressus : et i^ide , quid jam tibi sit necesse. Cura^ ut omnium tibi auxilia adjungas^ etiam infimorum. Gdhmxu^ deinde introductus , cùm primo impudenter respondere cœpisset , ad extremum nihil ex iis quas Gaili insimulabant, negavit. lo. Ac mihi quidem, Quirites, cùm illa cerlissima sunt visa argumenta atque indicia sceleris, tabellse, signa, manus, denique uniuscujusque confessio : tùm mu]f6 illa certiora, color,oculi , vultus , taciiurnitas. Sic enim obstupuerant, sic terram inluebantur, sicfurtlm nonnunquam inter se aspiciebant, ut non jam ab aliis indicari , sed indicare se ipsi iderentur. Vl.îndiciis expositis atque editis, Quirites , Senatum consului , de summa Reipublicœ quid fieri pîaceret. Dictse sunt à principibus acerrimee ac fortissimse sententis, quas Senatus sine uUa varielate est consecutas. Et quoniam nondùni est perscriptum, senatûsconsultum , ex memoria vobîs, Quirites , quid Senatus censuerit , i^. Primùm mlhi gratiae verbis amplis-,