Page:Cicéron, Démosthène - Catilinaires, Philippiques, traduction Olivet, 1812.djvu/118

f§. TROISIÈME rftcitalis JUteris debililatus atque abjectus, conscientiâ convictus, repente conticuit. Introdiiclus Statiiius , cognovit manum et sîgnum suum. Recitatœ sunt labellœ in eamdem ferè sententiam : confessus est. II. Tum ostendi tabellas Lentulo : et quaesivi , cognosceretne slgnum ? Annuit. Estvero, inquam , signum quidem notum, imago avi tui , clarissimi viri , qui amavit unicè patriam , et Cives suos : quae quidem te à tanlo scelere etiam muta revocare debuit. Leguntur eàdem ratione ad Sénatum Allobrogum popuiumque litterae. 8i quid de bis rébus dicere vellet, feci pptestatem, Atquô iile primo quidem negavit : post autem aliquanto , toto jam iudicio exposito atque edilo , sur— réxit, qu3esivit à Gallis, quid sibi esset cum iis : quamobrem domum suam venissent ; itemque à Vulturcio. Qui cùin illi breviter , constanlerque respondissent : per quem ad eum , quotiesque venissent : quœsissentque ab eo, nibilne secum esset de fatis Sibyllinis iocutus : tum ille subito, scelere dtmens, quanta çonscieritJ.ae.vis esset, ostendit. Nam , cûm id posset inficiari , repente prœter opinionem omnium confessus est. Ità eum non modo ingenium illud , et dicendi exercitalio , quà semper yaluit. ; sed etiani prgpte.r vim sccleris manifesti atq :ie deprebensl , impudentia , quà superabat omnes . improbitasque dei