Page:Cicéron, Démosthène - Catilinaires, Philippiques, traduction Olivet, 1812.djvu/108

8S TROISIÈME Romulum, (i) ad Deos immorîales bene- volentià, lamàqiie sustulimus : esse apud vos posterosque vestrob in honore debebit is , qui eamdem hanc urbem conditam am- plificatamque servavit. Nam totius urbis templis, delubris, tectis, ac mœnibus sub- jectos propè jam ignés, circumdatosque restinximus : iidemque gladios in Rempu- blicam dislrictos retudimus , mucrones- que eorum à jugulis vestris rejecimus. Quae quoniam in Senatu illustrata, pâte- facta, compertaque sunt per me , vobis jam exponam breviter, Quirites, ul et quanta , et quàm manifesta, et quâ ratione inves- tigata, et comprehensa sint; vos, qui et ignoratis , et expectatis , scire possitis. . Principio : ut Calilina paucis antè diebuserupit ex uibe, cum sceleris sui so- cios , hujusce nefarii belli acerrimos duces, Romae reliquisset: semper vigilavi,et pro- vidi, Quirites, quemadmodùm in tantis^ et tam absconditis insidiis sali esse pos- semus. II. iSam tùm, cùm ex urbe Catilinam eji- ciebam (non enim jam vereor hujus verbi invidiam,cùmilla magissitlimenda, quôd vivus exierit) sed tùm, cùm illum exter- minari volebam : aut reliquam conjurato- rum manum simul exituram, aut eos, qui restitissen< , infirmos sine iiio ac débiles fore putabam. . Atque ego, ut yidi quos snaxlmo fu-