Page:Cahier - Quelque six mille proverbes, 1856.djvu/576

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
 Les corrections sont expliquées en page de discussion
    Possessio.
  1. Possessio legitima dat jus insistendi et retinendi.
  2. Possessor malæ fidei, ullo tempore non præscribit.
  3. Sine possessione, præscriptio non procedit.
  4. Pro possessore habetur (quo ad sui damnum, non quo ad commodum) qui dolo desiit possidere.
  5. Qui sine dolo, tempore quo mota est lis, vel quo res judicatur, desiit possidere, absolvitur.
  6. Qui dolo desierit possidere, pro possessore damnatur ; quia pro possessione dolus est.
  7. In pari dilecto, vel causa ; melior est conditio possidentis.
  8. Possessor olim, et hodie possessor præsumitur.
  9. Possidentis melior est conditio. — Unde : qui possidet dicitur beatus. — Item qui possidet et contendit, Deum tentat et offendit.
    Cf. Fides, Indulgentia, Stipulatio, Turpis causa
    .
  10. Posteriora derogant prioribus.
  11. Verba præcedentia, declarant sequentia ; et e converso. — Et verba intelligenda sunt per prius, non autem per posterius.
    Cf. Sequentia, Derogatio, Legis interpretatio, Ordo
    .
    Præscriptio.
  12. Actus extrajudicialis ante præscriptionem inceptam, constituit reum in mala fide.
    Cf. Possessio, Tempus, Usucapio
    .