Page:Cahier - Quelque six mille proverbes, 1856.djvu/558

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
  1. Legem quærere ubi est ratio naturalis, est infirmitas intellectus.
  2. Scire leges, non hoc est verba earum tenere ; sed vim ac potestatem. — Nam plerumque dum verborum proprietas attenditur, sensus veritatis amittitur.
  3. Leges nihil frustra faciunt. — Nam lex non debet habere unam syllabam superfluam.
  4. Leges non solent quem duplici onere gravare.
  5. Legis præcepto obtemperans, consulte agit. — Nam legis factum, excusat hominis negligentiam. — Et sub clypeo legis nemo decipi dicitur.
  6. Legis verba cui non conveniunt, non convenit ejus dispositio. — Vel : verba ubi non conveniunt, dispositio non habet locum.
  7. Legis ratione cessante, cessat quoque ejus dispositio. (Cf. Ratio, Proœmium.)
  8. Legis casus ubi est, cessat omnis disputatio.
  9. Legum correctio est vitanda. — Et in dubio, legum correctio non est facienda. (Cf. Legis mutatio.)
  10. Mitius agitur cum lege quam cum homine.
  11. Lex ubi non distinguit, nec nos distinguere debemus.
  12. Non debet aliis legem imponere, qui ipsam negligit observare. — Et legem quam quis aliis præcripsit, ipse eamdem servare tenetur. — Nam : « Patere legem quam ipse tulisti. »
  13. Lex disponere non dicitur illud quod supponit.