Page:Cahier - Quelque six mille proverbes, 1856.djvu/308

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
  1. Een ander heeft altyd de schuld,
    Geen mensch en ziet zyn eygen bult
    .
    C’est toujours un autre que nous qui a tort :
    Nul ne voit sa propre bosse
    .
  2. Zoo de man is in den mond,
    Zoo is hem zyns herteen grond
    .
    En ouvrant la bouche, on montre le fond de son cœur.
  3. Quaede gebueren,
    Moet men bezueren ;
    Beter alleen,
    Als qualyk by een
    .
    Mauvais voisinage, grand dommage ;
    Mieux vaut vivre dans la solitude,
    Qu’habiter avec la discorde
    .
  4. Als het kalf verdronken is, vult men den put.
    Quand le veau est noyé, on bouche le trou.
  5. Nood stoot ;
    De noot doet ook versaegde knechten,
    Met grooten moed en y ver vechten
    .
    La nécessité est un grand ressort ; elle fait faire rage aux plus méchants soldats.
  6. De werklieden van de klosters eten hun in ’t zwet,
    En zy beven van kouw in ’t werken
    .
    Les ouvriers de couvent mangent à suer et travaillent à geler.
  7. Geen dingen met haest, als vloeyen vangen.
    La précipitation ne mène à bout de rien,
    Sauf pour prendre les puces
    .