AUCTORE GAUFRIDO DE BELLOLOCO. 25 A proj
i propter aôrisac terra» i n tempe riem, quàm propter arborum sanonnn defectum, et aquae dulcis penuriam, iuuc magna morUliUs homlnam est sequuta. Itaque raulti milites et nobiles comités ibidem fuere defuncti. Inter quos illustris cornes Nivernensis dominus Joannes pii regis filios est defbnctus super cujus morte pii petris viscera non modicum sont comtnota, Sed Rex consUns et prudeno satis cito de ipeius morte qualem potuit consoUtiooem reeeph. et a<
mul
Nivt
pii
cito
Doc
B [HV>
von
feli.
SUD
sias
in te
rrn
san n
evii
ton n
)au
c. ver
.1)
T
nal
liai
nie
lai
D » l
t ri
Postmodicucu autem in diclis castris ipsemet piœ acpraeclarae recordationisRex, Doo dileclus, et hominibus graliosuj., posl tot laudabilia fidei et charitatis opera b [kw,1 tot laboriosos atones, quos pro de et ecclesiae dilatatione fideliter ac fervonter ri indefessn animo toleravit ; disponente Domino, qui laboros ipsius voluit féliciter consnmmare, et ipsi boiiorain aborum snonini fructum rctribiiere gloriosum, iebrp continua infinnattis lecto decubuit,’ et invalescente morbo omnia ecelesiaslica sacramenta christianissime et derotissime suscepit sanâ mente et integro intellertu. Ita quod oùni ipsi sacramentum extrem«eunctionisexhiberemus,et dicervntur septem psalmi cum letania, ipsc in psalmis versus dicebat et in letania ipse sanctos nominans, eorinn suffragia devotissime invocabat. Cùm autem jam signis evidontibusappmpinquarel ad finem de nullo erat sollicilus, niside iis qiiœ ad soInm iVnim proprie iiertinobant, et ad oxaltationem fidei Christian», it.i quôd cùm jam non nisi submisse et cum grayamine loqui posset, nobis adsUmlibus, et ad v. verba ejus aunm adhibentibus, vir Deo plenus, et vere catholicus dicebat Pro «1m» siudeamus, quoinodo fnl«’S catholica possit apud Tunicium pronlîcari et plantari. 0 quis cssel idoneus, ut milterelur ibi ad pnedirandum ! Et nominabat cpjemdnm fratrem ordinis Prjpdicatorum qui aliàs illic iverat, et regi Tunicii nolus erat. Ecce quatiter vcrus l>ei cultor, et fidei cbrbtiansp constans zelator beala m vitam suam in confessione verae fidei coasiunniaviL Cùm autem Tirtus rorp«»ri.s ejus alqiw sennonis paulatim deficeret, nou cessabal tamen sanctorum sibi1 devolorum siculeniti liKjuendo noterai, sulFragia pofetulare : maxime .luU’in beau Dionysii specialis pationi regni sui. Unde in statu illo, cum quodam susurro ipsum pluries replicatilem audivimus finem Ulius oralionis, qu* de l>eato Dionysio canitur, scilicct • Tribue nobis quœsumus, Domine, pro amore o mo prosj»era"nnindi dospicere, et nulla ejns adversus formidare. • Etbœcverba inultotiuns ilerabat. Similiter pruici]>i»un orationis de sancto Jacobo apostolo scilicet • Eslo, Domine, plebis tue sanctificator el custos. pluries replicabat, et de aliis sanctis dcvotam mcinoriam faciebat. Ad extremam igilur horarn veniens Christi servus, super stratmn cineif respersum in morlum crucis recubans5. li’licrm spirilum reddidit Crealori ; eâ scilicet horâ, quâ Dei filius pro inundi vita in cruce moriens expiravit. Sanc super obitu tam christiano, tamque lelici el pium est flore, et pium est gandere. Pium quidem et congruum est flere pro jaclura et desolatione universalis matris ecclesiae, cujus erat devolwsimus cultor et indcfessus defensor. Specialiter autem plangendum et dolcndum toti Francorum ragno, cui merito sub tanto et tam excellenti principe erat bingulae riior fïloibndum. Sed nihilominus si ralionem vis doloris admitUl, gaudendnm poliu» qaàm dolendum, tum propter modnm christianissimum mortis cjus, tum quia de ipso certa ab omnibus vitam ipsius gloriosam et actus Muctissimos agnoscentibus spes habetur, quôd jam de temporalis regni cura sit translatus ad coplestis regni jocundam Curiam, quas curae terrestris extat j»enitus aliena, ubi cum electis Iki regnans in perpetuum, beali requic perfruttur sine Qne. Migravit autem ad Dominant in crastino beati Bartholomaci apostoli circa nonam, anno IXimini millesimo duceutesimo septuagesimo. r
Tir
toi n
̃m
da
de
llli
Sri
et i
ni
ba
In
le !
I"
ci
F
P"
Sibi ahril M* pnt
Hegni o*r>( Mi frai.
XL1V. De pio ac detkndo pii regis obitu. et qualiter ne in morte habuit. recubuu.
Mi. fr»t et tuper *tr*(um in crue* super cioeram
