ad tractandam pecuniam publicam. aut ministrandas civitates. demùm ad exteros populo» vel principe» pro sociis aut pro hostibu» habendos spectantia. Quamquam maximi prenï varia hac acta non sunt. régi tamen tanquam genuino aucton aegrè admodum tribuerentur, doctrinâ quam postulavère ferè omnino carenti. Eum veteres liistorici dixére UHtieratmm. recentiores quidam penitùs agrammatum. Attamen sivisie divum Ludovicum adeù crassâ minervâ adolescere filium, destinatum ibi succcMorem, ab omni fide abborreL Quidquid rei est, que modo attigimw edicti, pleraque iisdem legum judiciorumque rationibus nituntur, quibus induc dis Ludovicua nonus maxime studuerat. Servabatur sua sancti regis institutis auctoritas, qu» jurisperitis ipsisque leguleiïs potentiam pepererant, adhùc in actis ab imperante filio sancitis conspicuamTilecU mente, indole benignâ, àorumque leniUte plerumque commendabilis, Philippus tertius memoriam sut probam, nonUlustrem effecit. Gestis, cùm poUticis aut civilibus, tum bdlicis ita parce inclaruit, ut nesciant qui ea narravère, undè Aodacis cognomen acceperit. Rectiùs Mitu diceretur, cujusdam arbitrio qui suspicatur hanc audaciam fuisse à Philippo Burgundionum duce ad Philippum Francorum regem scribentium errore translatant v
Accèdent huic Guillelmi Nangii libello appendicuîaB duae i° Brevissimum anonymumque fragmentum ; 2° Nomina militum et armigerorum qui venerunt in exercitum Philippi tertii régis Apamiam/ cùm adversus comitem Fuxi profectus est, anno m ce lxxi Duo ista instrumenta vulgavit Franciscus Du Chesne, deprompta inquit, è codice ac registro raanuscriptis veteribus, non aliter designatis.
IX. Nimis manca maneret librorum à Guilleimo de Nangiaco conscriptorum series, si abesset Chronicon quo Sigeberti Gemblacensis historiale compendium ab- anno 1 1 13 ad i3oo protraxit.Verùm in isto 188 annorum spatio, duœ sunt distinguendae partes hinc ea quae anno 1226 clauditur, illinc ai- *• tera usque ad finem decimi tertii seculi protensa. Potuerat prior nostris antecedentibus volumjnibus interponi srihcet 11s quae res imperantibus Ludovico sexto, Ludovico septimo, Philippo secundo, octavoque Ludovico gestas complectuntur. Nunc autem illam Nangiaci chronici partem hîc coliocari non deceret, utpote superiori aetati congruentem, ac proinde Ludovici noni successorumque annales praeposterè intemipturam nobis eam non licebit restituere nisi supplementi nomine, ad aliorum Guillelmi operum calcem.
Nunc igitur secundam tantummodô partem aggredimur, quae intra duos et centum annos continetur, à 1226 ad i328. Ibi nonnulla récurrent qua ; jam in hbris de sancti Ludovici Philippique tertii gestis prodiêre. Sed iterationes istae vitari non aliter potuissent quàm opus frustillatim lacerando rimisque extenuando quae quidem incommoda longé graviora visa sunt. Caeterum in hoc chronico apparebunt, licèt rara, quaedam remm adjuncta quae nondum exposita, utilitate non carebunt. Sic complebuntûr narrationès aliquot. et pracsertim certioribus temporum notis instruentur. Totum Guillelmi chronicon publici juris primùm fecit in undecimo Spicilegii volumine a-k" Lucas JAchery, qui cùm unicum fontem nactus esset, mendosum codicis San-Germano Pratensis apographum, errorum conscius, in decimo tertio suo tomo varias lectiones adjecit, è codice Cisterciensi petitas. Alteram Spicilegii ac proindè Nangiaci chronici editionem protulit in-folio
t
PRifiFATlO. L’
& ’1
G~illeb
<bA*o«
( ;)~.<
d s~w
<J !.< !
’81- us.
