Page:Bouquet - Recueil des Historiens des Gaules et de la France, 20.djvu/40

Cette page n’a pas encore été corrigée

PRvtFATlO. "»» 1

TOM. XX e.

IV. Desinrnte seculo decimo tertio, scilicet post annum 1397 quo fuit Ludovicus nouas m divorum nunierum relatu», vitam ejussermone vernaculo couscnp.sit sacertloa quo regina Margarita arcano conscientiae arbiuo utebatnr. Latet [<ropriiim aurions nomen capite quidem operis quarto dicitur saint Patur ille qui Margaritam. peccata confitentem audire consueverat ; sed deesl luijusmodi appellatio in antiquiorc codice manuscripto, in allero expungitur ; u.suque mvaluit Ciuilieliui praenomen eidem pœnitentiaiissacranienti administra adlrtum. S1 ipse tcstalur hocofficio per annosoctoet decemfunctum fuisse, postea Blanchie familial cm, Ludovici noni fdiae, quâ jubente aut precan’e, gesta sanctissimi re^is suscepil enarranda. Blaucha haec Ferdinando Castellano infanti nupta, marito intra annum 1 37^ superstes, Franciam repeliit sororum Franc iscanaruiu Parisiis in suburbio sancti MarceHi dicto cirnobium coiuiidit, ibiquo anno post niillcsiinuni trecentesimum vicesinio diem obiit suproimiiu. tliaim adliùc degerel in vivis GuiHelmus, im6 cuinam inonaclioium launlur csst’t adscriptus, incorapertum est. Illum fratres pra>diratoros ità non pro suo diligentcr vindicaverunt, ut ctiam in catalogis auctorum quos liabuore sodales, omiserint. Rectiùs Minoribus annuraeraretur, siquidem as>serit à se in eorum Parisiensi domo deposita fuisse authenlica de Ludoviri virlutibus rnirarulisqtK documenta.

Prologum auctoris requit ur index testium triginta novem. ronstitutà de adscribendo in sanclorura numerum Ludovico nono quaeslione, interropjatorum. Ilis prxmissis, liber in capita viginti dividitur, quorum prima duo circa Ludoviri pueriliam adolescentiani institutionem versantur. Quae sequuntur decem septenique. litulos pra ?, se ferunt ipsos pii régis affectus moresque donunlianlcs fidem, Npem.charilalem, niodestiam,preces, piacula, axniitaleni, clemcntiam. Hinc salis patet uolpis.se Guillelmuin stricto temporum ordine obstringi ; ad quem tatnen niu^rfr identidem, prout operis informatio palitur, propiùs accedere sed ità 1 res tam memorandas aetatis politicas bellirasve nunquam sigillnlim enarret aut etiam attingat. Agit ubique liagiographum, aliud quodvis omeium detrectans.

Asservantur in regia Bibliotheca manuscripti duo codiecs eximii, hanc divi Ludovici vilain exhihenles, ambo membranacei. Qui ajtate major est. inscriptus n° io3i t A, oliin 35 1 potuit intra annos i3io ad Î32o conlici, haud prociil ab ipso quo scribebat auctor tempore. Constat foliolis octo et ducentis sive columnis 83^ in-/4°. Hle est ad cujus fidem instructa fuit prima anno 1761 hujus libri editio. Nos textum eundem typisiteruni mandamus religiosiùs recognilum. Non ita vêtus codex alter, tamen annum millesimum quadringentesimum forsan trecenlesimum septuagesimum antecedit. Numero signatus 1 o3og 3, foliola complectitur sexcenta sexaginta sex. in-/40, cxornantibus singida capita coloratis imagunculis. Ex illo nonnulis ab editore priori, plures à nobis depromplœ sunt variae lectiones. (

Huncce librum, quasi specimen aliquod linguae apud Francos. exeunte seculo decimo tertio, vulgaris, accuratè repraesentareslatuimus, qualem in codice mannscripto io3ii A, legimus, absque ulla orthographia ; emendatione nuHis etiam superinductis apicibus, nisi forte sint ad litterarum appellationem allt ad vornm inteHectuiifomninô necessarii. Si verum est quod aiunt, vi"^uisse medio a,»vo certas veriiaculè loquendivt scribendi leges, eas dignoscere pênes nos neutiquaiu est, nisi positis ob oculos, su ni ma fide, ipsismet prima*vorum codicum lectionib,us. Si quis è contrario, statutis à priori regulis, ad hujusmodi amussim, codicum aut xlalem (h-finire, aut lectiones e*mendarc fesliriat, is scienliam divinationi postj>onit subrogans rébus ope rosé investiTOM. XX «