MSS.Î
D
»(W4r ■■’
s *
i.K>V
wdi ?
VHP 3
}~ £
An. 11
Caban
frustri
ne tentât ur
’M
■t-
obedi-
renia» dicebant
_ j’eiquft IBe paratu»’erat ea qu» dixiMoa aÆmplere. rton debcfait morte condemnari ; ÜH è^rioMMt^îto M^ oiqrt», tu» quia roanifestttrti erat Ipsum fuiaaeharetictio), tout qo» putahalurquod ea qu* dicebat, potiùs timore imminenti» Mort» promitteret quàrt amoreChristian» religion»obaervand*. Quid plora ? adquievit Gome» qoôd comboreretor, bac intentione quod, si verè convertatur, ignis enet o pro «piatione peccatorum ; » vcrb fictè loqueretur, reciperet pro perfidia taUooera. Ligati sunt igitur ambo stricte duris vinculis et fortissimis, per drura. ventrem et collum, manibus etiam post terga revinctis ; quo fecto, inquiritur ab illo in qua fide vellet mori : qui ait : « Abjuro pravitatem haere-B » ticam, in fide sanet» Rgman» ecclesiae voto mori, orans ut mihi sit pro purgatorio ignis iste. » Accensus est igitur ignis circa stipitem copiosus : ilto autem qui perfectus erat in hæresi, in momento combusto, alter statim, confractis vinculis fortissimis, ita sanus exivit ab igne, quod nulla apparuit in eo combustionis nota, niti quôd summitates digitorum aliquantulum sunt adustae. XXIII. Rediens Comes à castro de Castris, ad exercitum remeavit, quem dimiserat versus partes Carcassonæ. Post hæc fuit consilium Ducis Burgundiæ et militum et exercitus, ut tenderent Cabaretum, si forte possent illos deCabareto vexare et ad < :omil* redditionem castri cogere per insu Itum. Moventes ergô nostri castra, venerunt prope Cabaretum ad dimidiam leugam, et ibi fixerunt tentoria. In crastino autem armaverunt se milites et magna pars exercitus, et appropinquaverunt Cabareto ut expugna-C rent illud ; factoque insultu, cùm parùm proficere possent, ad tentoria redierunt. XXIV. In crastino praeparavit iter Dux et totum robur exercitiis, et die tertia discesserunt à Comite nostro, ad propria remeantes. Remansit igitur Comes solus et quasi desolatus ; paucissimos siquidem habebat milites, circiter triginta, qui cum aliis peregrinis venerant de Francia, et prae caeleris servitium Christi et Comitem diligebant. Postquam igitur recessit exercitus, venit nobilis Comes ad Fanum-Jovis : quo dum pervenisset, statim venit ad eum venerabilis abbas Sancti-Antonini apud Apamias in territorio TolosanO, rogans ut accederet ad eum, et ipse ei traderet illico nobilissimum castrum Apamiarum. Dum autem iret Comes apud Apamias, devenit ad castrum quod dicitur Mtrapei*, statimque cepit illud. Castrum illud hæreticis etruptaiii» erat receptaculum, et erat de dominio Comitis Fuxentis. Capto castro ilto, CotHJpà recto itinere Apamias pervenit, quem abbas honorificè suscepit, et castrum Apamiarum ipsi tradidit, quod Comes ab eo recepit, et fecit abbati hominium sicut debebat. Castrum tiquidein propriè erat de dominio abbatis et canonicorum Sancti-Antonini, qui erant canonici regulares, et nullus in eo debebat habere aliquid niti ab abbate ; sed pessimus Comes Fuxensis, qui castrum illud tenere debebat ab abbate, totum sibi malitiose volebat vindicare, ut inferius ostendemus. VanfRpde Comes noster Savardunum, et burgenses se tine conditione aliqua reddiderunt. Erat autem castrum illud, scilicet Savardunum, in potestate et dominio Comi tis Fuxensis.*
- _ * : ; ?■. . •’
XXV. Rediens idei^xGoiues noster Fanum-Jovis, proposuit ire ad castrum de Lambert, de quo suprà tetigimus, ut reciperet, illud. Erant autem in castro illo milites plusquam quinquaginta. Perveniens igityr Comes ad rastrum, honorificè est susceptus, dixeruntque milites quod in crastino facerent ejus voluntatem. Facto autem mane, dicti milites de proditione in Comitem tractaverunt ; cumque usque ad nonam suum consilium protelassent» res innotuit Comiti : qui statim, quamdam occationem timulans, indilatè exiit de castro ilto ; quod videntes milites, secuti sunt eum, et timore ducti fecerunt ejus voluntatem, caslrumque reddiderunt, facientes ei hominium et fidelitatem jurantes. Venit idem Comes Albiani. Erat autem Albia civitas, quam tenuerat vicecomes Biterrensis. Episcopus autem Albiæ Guillelmus, qui erat dominus civitatis principalis, gratanter suscepit Comitem, eique tradidit civitatem. Quid plura ? totam Albiensem dioecesi m Come» tunc suscepit, exceptis quibusdam castris quae tenebat Comes Tolosanus ; castra siquidem illa abstulerat Comes Tolosanus vicecomiti Biterrensi. j Tome XIX. in
Dux Burgi
diae ab excra
recedit.
Apamiae, Miri
picis , Saverd
num , Sii
Comiti
dunt.
Miri
rcrdJ
- 3
31
Similiter Lam*
lxr et Albia
cum tota diœ*
ccsi reniant i«
potestatem Co-4
mitis.
