Page:Bouquet - Recueil des Historiens des Gaules et de la France, 11.djvu/886

Cette page n’a pas encore été corrigée

̃ ̃ .-̃̃̃ • ̃-̃ •’«wajfls

OBSERVAT. PRJEvfjE IN SEQUENTIA GONCIUA^ 

tecessor in Commentariô praevio ad vitam ejusdem Leonis. Unde conMthLL* est Leonem mense Septembri anni 1053 intéresse nequivisae ^ !jl*l Concilio quod proinde ad annum 1050 référendum est uti et R^ His aocedit, Durandum Abbatem qui anno 1087 obiit, post ̃JïMâiSLÎ’ mana Synodo ferè triginta scribemlo libro suo de eorpore et «niniiii îyî" mini navasw.j fere trlgmta ~bendo bb~ suo.de et ’I&oguiaeno,. minî navasse operam ob idque memoriâ labi fiicilè notm«u» k2™^ « rve- xi 1 • • ̃ f**»*« ICruttUIUMi

w«>fYft /mil annum lllriA liaiirf «vnotteif- miui •«n«w*» -1B^ mini navasse

verô, joui an

vero, qui annum 1054 hauo* exceasit, quid unoqu^que anno seston imm ? accuratè mox redegisse.in annales ac proinde eum in desknando istk» &T nodl anno 1.050 errasse, plané non esse verisimile. Denique Hermanni 2l culo non pràejudicat objectio de constructione Comobii Pratelfenais, quod «ntè annum 1050 extitisse constat ex libro de miraculis sancti Wlfraînni édite in saeculi 3 Benedictini part. 2, ubi Gradulfus Abbas FontaneDensis, ouf 1 Ansfretlum Pratdlis Abbatem primum praeposuit, anno 1047 obiisse meno. K ratur ab autore aequali. Hune nodum ut solvat quidam vir eruditus, catur Durandum minus quidem latinè, sed ut temporibus iHi« scripswL Anno ML in Normanniœ ^finibut irreptit, et pro in legisse Amanuensem H detrità forte prima : litterae mediâ lineolâ Non valet, inquatn, bec coôie^ ctiira cùm in Codice Bigotiano qui prae aetate autographt» censecT pofcst vox tertiu non numeris expressa sit, sed integris fermé litteris, prima duntt xat syllabà breviatâ, hoc modo trtio. •

Paulo post Côncilium Ronianum, eodem anno Brionse, quod méditerraiifum rècentioris Neustriae opidum est, Conventus muttorum ex tota JV«mmnia sapientium jussu Guillelmi Ducis cogitur, in quo üerengarius cm ib quodam, quem secum adduxeraX Clerico, in cujus eloquentia Victoria txbi tpem mtuerat, coram omnibus confutatus est, testante eodem Durando Abbate ex quo C etiam diximus, Berengarium revertentem Carnotum petiisse, ubi de exlea quirstione à clericis ejusdem urbis pulsatus, ad eos postea misit Iitteras, ̃ quibus mulla absvrda, fideique catholicœ aliena declamavit. Alterurn Côncilium ercellis proximo post Romanum mense Septembri indictum ab eodem Pontifice qui eidem Concilio praefuit. Istue vocatus Berengarius venire refugit sed duos Clericos errons sui fautores eô misit, qui volftites eum defendere in primo statim auditu defteermt, et capti tut, inquit Lanfrancus. Tum Joannis Scotti liber de Eucharistia quo patrono Berengarius gloriabatur, lectus damnatusque est. Hinc scriptae Berengarii ad Aiœlinutn .Monachum, et vicissim Ascelini ad Berengarium epistoUe, in quibus agitur de colloquio seu publica disputatione, Berengarium inter et Ascelinum aU|tie VVillelmum inita, ut suspicor in colloquio Brionensi, deqpe Berengi- D rii damnatione facta in plenaria, sic Ascelinus loquitur, Synodo Vercellensi. Kodem anno XVII Kal. Novembris Lutetiae Parisiorum coram Henrico Rege damnatur Berengarius alisens, qui malœ amscitntiœ perniltus terme, ut jitssus erat, ed renire distulit seque cum Brunone suo, videlieet Episapo A*degavensi, sub quo Archidiaconi fungebatur honore, pro eo maxime contwvtl, q** mlem errore, ut pote tanti viri credulus ,et ipse noscebatur tr.volm. Haw" ex Durando Abbate. Interrà submonente Aurelianensi Episcopo lecta est Bei-engarii /t-pistola ad Paulum quemdam familiarem suum scripta. Is est Paulus Mettes primùxrius, Berengarii, ut Adelmannus in litteris ad Berengarium notât utique familiaris. Porrô epistola haec quoniam nequiaimi wétbat hœresi, vehementer displicuit tmnque «lamnatus ejus auctor eum cmpiicibus suis et codice Joannis Scotti, ex quo potissiinùm epistola desumpta vi- E dt’ttatur, ac demum mortis supplicium contumacihus intentatum. Eà «f*ctant Berengarii litterae ad Richardum Abbatem in Spicilegii Tout. 2 edit*, <]uibus Berengarius eum obtestatur, quatenus apud Henricum R«^em pro se intercédât, ut damnum post Synodum Parisiensein sibi illatum à moveret, exponeretque injustistimè damnatum Joannem Scottum, injustissime item assertum fuisse Paschasium in Concilio Vercellensi ac Clericos Canwtenses indignissima in regias aures effutiiase eô quoque spectant et fitter» Frollanti Silvanectensis Episcopi ad Berengarium, quibus mandat acquêt visse illi Regis gratiam. Ad haec utique tempora referri possunt Adeinum" KHxlinesis et Berengarii quas sibi invicem scripserunt epistolas. hum Anno ilt-iiule 1055 sub ictore Papa II convocatum est Horentj* Conci"»" adverois


L

».»i :uyA illA«^U h J