508 MON1TUM.
ChM.n V.rd p, Cbron Vird. j J ibid, p. 1 t4S
s
fi J ( r } J f recepta st*nt et amplificata à permuitis Con&us currente XI steculo indn*». sis Galliariun partibus habitis. (/hum observait est, nempe Pacem et Treugatn dici hanc à && privatis feriationem qubd ratione Clericoram omnium, pertÊerùut. rum mercatorum agrieolarum cum bobus aratoriu <4ooumm» cum sociis suis inermibus, mulicrum omnium r rerum ad CUrùmt Monackosque pertinentium et molendinorum pax ùta omni tempore indulfa sit ratione ceterorum, Treuga tantum id est indueim aliquot dierum. Excommunicatione mulctati Paris veï Treugm violaU** et ad resarciendum damnum Iseso coacti. Treugam primitùs in partibus Aquitanicis, firmatam anno D*l 1 mini 1041 unanimitcr dicunt Hugo Flaviniacensis in Chronko Vfr. dunensi, pag. 145 hujus Tomi, Glaber Hist. Lib. 5, m* 59 Tom. X. Ex Aquitania paulatim pcr universum Galliarum teTi’ tortum isttuec saluhria décréta sancita surit :proptcr timorem Do pariter et aniorem. Ad hune igitur annum revocandas leges Concilii Tulugiensis rectè probat f^aissetius. Exstant permultœ Conciliorum hujus sxculi èonstitutiones quHm confirmantur primx leges induciarum uno tantùm discrimine qubd festi dies quamplurimi quatuor singularum hebdomadarum diebus adjecti fucrint. /fis addidit Concilium iMteranense sub Innocentio II incendiorum ( dtvastationis prohibitionent. friolatorcs pacis raptoresque excommunicatione midetatos jam diximus. Episcopi et Comitis hœc erat cognitio ceterorumque Baron 11m qui à persequendo armis raptores si cessarent, excommunient lonibus et interdictis ad officium quo se obstrinxerant adigebantur. Observandum tandem tantam fuisse vint istarum legum ut, si raptores pacisque viola tores ab utraque, Civili et Ecclesiasticd potestate proscriptos otvidi contingeret à prii<ato quvquam id zelo justitÙB, non homicidio imputandum communiter Itaberetur. fixe fuit origo Treùgae Domini cui cognomem sortitum est à l dirbus hebdomadx Mysteriis Passionis et Rcsurrcctionis J. C. speàaliter sa^cratis, vcl quia non solùm humanis pnesidiis sed et divinis confirrnata est terrorihus. Istis vél talibus innixi rationibiu bono communi Reipnblicx zelantes Episcopi Proceresquc Jquitanici litbentes onines de ref or manda pare et sacrée fidci institution décréta ampUsi surit. Jant decennium erat cum cœpit Clerus Ecclesix Gallican» pacem et quictem statuere recusantibus anathematis minas intenriere quod factum legimus in Conciliis liituricensi an. 1031 et Lmovicensi Il. Canut us Rex singlix y in suis Ecclesiasticis legifui E Edictum promulgavit de pace Dei Reyis et Ecclesiarum (&»*• Conc. Tom. IX, pag. 915). Neque tamen ab omnibus id « ?«* probatum Episcopis Cerardus enim Episcopus Camcracensis, BOC non ta m impossibilc quàm incongruum videri respondebat, a ijuod regalis juris est, sibi vendicari prasumerent. Hoc enim modo sanctœ Fxxlesiae staturn cpnfundi cjûae geniiiiis S personis, ReKali videlicet ac Saccrdutali administrai» pracipitur. Huic enino orare illi vert> pugnare pnecipitur. Igitur Ilcgum esse, seat-
- |
®> m ri* S ta ’1 k4 r.
eti un C ;Ê l1li .k Inw_1 I~
It,
à D M ti- I .rI I
!I-
tt u,e E m I )C
1
I I
