Est ad avariti^m, plus, qui plus5 prabrt «instiilf 4t ad avari~ ; pWa,qui plus~præ~¡.tu Lc^rtos mitttint, qui pacis foedera poscant ̃ Quique rogent Papam placidus famulamen eorum Suscipiat. sese Papar parère paratos Omnes testantur, non bunc ofTendere velle i Extitit l. nfreiliLs f procernui de Francigenarum l ;nus lialtelKttur majorihus, inde Richardiis ’.a) I*o Pa|« nimni huju» namini» anno «lu«i» 1049 l’onnli< jiuid iniii. Amri Brano »ocabatur, cl TiiIIfii»» K|»mof>u« erat. Tuxm, (b] I la «uni Alrinaoni. quos llriirnu» wcun-Ô. ÊX GUILIELMO APULIEl^SI.
k. ~’G{JlLIE4IO APULI~SI~
Lnoem p»e ss». ~.sce t /vv. 260 < (talbe populn6, quamvis tuoc teitiporis esaet Ditior his P.-tnis consànguinitate propinquus/. Audit enim, quia Gens semper Nonnannica pfona Audierant Papam (« ;, comitantibus huhc’AJemanius GkX Innumeris et Teutonkis, ad bdla paratam. ̃ Nomanui licet insignes fulgentibus araiisi Agminibus taiitis visis otistare timentes Ac quaesitorum çognosrere munus ab ipso Si placet hune dooiinum poscunt, sibi scque fidèles. Teutonîci, quia Csesaries et forma decoros Ffctrat egregiè procéri corporis illos, GM-pora derklent Ncmnannica ;°qua ? bVeviora Esse videtantur, nec «>rurn nuntia curant, Ut potè nec numero popiili ner virilms a-»jni G>nveniimt Papam verbisaninioquc stipt-rbi IVaecipe Normannis Italas dimittt-re terras, · Abjectîsarmis, patriosque revisere fines. Quod si noluerint, nec foedera pacis ab ipsîs Siiscipias, voIiiiiuls, nec eorum nuntia cures, Nondum sunt gLidios t’xperti Teutonicorum, Internant gladiis, aut conipellantur abire, Invitiqiirsolum, qiiod nolunt sponte, relinquant. N^^ Papa licrj tuniidis varia ratione renitens, Non nnimos gentis potuit seda,re siiperbœ Spem dalwt his Itala* fex indignissitna gentis, («̃ns Manhana probis digne reprobata Latinis. Cttin plures Itali magna irtute redundent, Mis enit innatus pavor, et fuga luxuriesque, Teiitonici |x>[>tili non copia magna videtur. Turbati redeunt. Normanni pjtce negatà Atque Alcniaiiiionnn responsa tumentia |»ndunt Frater defuncto qui fratre Drogone superstes A versa |kiiiIo antè Cx>ines delectus in urbe, Paiili>|M*lr(|«u’ mios fratres enit antè secutus Holwrtus, <|iii inagnaninia virtute priores TrariMcendit fratres, hic beHo intcrfiiit illi G>gm>mt*n GuiM-ardus t-rat, i|iiia<-alliditatis Non (licero tante fuit, aut versultis l lisses («•ns Alriitaniiormn stipiita satellite imilto, I/>ngobar(lorum Ihistrà i-onfisa fiigacis Auxilio tiirbae, Noriiiannos terga daturos CreiJelwt primis conflictibus, aut perimendos. t non in numéro, nec equis, nec gente, nec armis, Stl cui «Je (xek> datur, est victoria bulli (iunrnerus Teutonicorum VIlHTtusque Dûtes, non adduxere Suevos Plus septingt-ntôs, harv {Mfitstn^niinosa fero<’cs Fert animos, Mil wjuos S^ep jiom ducere cauta, IctilMis illorum, quàm lancea, plus valet ensis dut RtMMnuf Imperator apwi 1r^’rru~ p~° ha 11. .11’1 ucrat, 7~<<. c1. t’nfredus tertius ci T,11-1& T~ rosjugt filius. rvrrn. a ̃ f ’̃" ̃fc’’i ̃ ’• ̃’̃̃̃ · ’, ? i . ;• C D ̃0 E
