i7i
J
i’’ A
R
I
’̃̃̃̃. ci
]
<
<
>
r
)
D
D »
P
n
si
P
<l
SI
rc
fi
fa
lil
iii
E te
ar
m
m. 5.
An. 1039.
opprobrio
V ii
EX JHSTORIA M MONASTERII S. tAURENTH LEOD. y Ar~ ’~r~i~ T~. ~~MM.CoUM, 1057. Anno Dom. IncaFnationisMX^V Reginardus post Durandum fit Episcopus. Hic non attendensTostium ajiunde ascendit in ovile ovium. Hesignatus enim ad Kpiscopatum Virdunensem ipse iLeodiensera Ecdeaiam eodetn tempore Durando mortuo Pnesnle vacantem magis ambivit aditoque Cunrado tune temporis Imperatore pecuniâ obtinuit’ ut optato po} tiretiir.. i- t~
Hoc tempore Frederico" Mosellanorum Duce mortuo quia mares filios non habebat quibus Ducatus competeret Gozelo Dux, impetrato ab Imperatore etiam Mosellanorum Ducatu in Lotharingia nobiliùs principabatur. Burgundibnibus vero non desistentibu» à consueta contra Regem suum insolentia, Rex Rodtilplitis regnum Burgundiae Conrado Imperatori tradidit quod à tempore Arnûlfi Imperatori.s per annos plusquam CXXX gentis suae Reges tenuerunt .sicque Burgundia iterum redacta est in provinciam. Odo .autem Gimpaniensis regnum Rodulfi Regis avunculi sui à Conrado Imperatore ’nepote suo repetens ut sub eo regat Burgundiam efflagitat. Quod rùm ei Rex negasset ille contra eum t>ellans Lotharingiam incursat, castella oppugnat urbem Leuehorum quae Tiîllus dicitur obsidet et in nullo temporal furori suo. Erat tune temporis ejusdem civitatis Episcopus domnus Bruno qui posteà factus est Papa Ille tamen nihilominMs sœviit, castrumque Barum obsidet et capit. Tarn ancipiti periciilo peVmotus Dux Gozelo (b) Leod.um vent domnum Reginardum Episi-opuni rogat plurimùm et obtestatur, ut non solùm sibi verùm etiam omni Lotharingie immô viro umverso subveruret Impecio quod aeterno notaretur elogio si nra»valeret pnedictus Odo ; omnes Francigenas omnemque Burgundiam eoniurass»eum illo niliilque aliud meditori nisi irruptionem in regno Romano « Hiijiis, mquit, nobis curae absolutionern [diligentia vesira usu explorata » proinittit. Nihil moramini mihi satis subsidii est si venitis. Sed vereor in» dulgre jverbis- pr.-eeonii vestri ne proximus esse videar blandienti quam» cpiain dulrc sit cittamen fàmiliaris oflicii. ln defectu rerum nihil onene » est iiululgere dictis. Res ipsa vestram satis eicitat experientiam Ed^xjpushabito cum suis consilio suum pollicetur auxilium praîce<leret ipse ne alHfrtia ejus hostibus audacia suis vero cresceret timor et desidia subaccuturum se citiùs cùm suus paratus fuerit èxercitus. Dux latfificatus promissis <>jus cjnem seiebat mult.lm valere in ejusmodi tum et sapientiâ quae multum pnestat in arte bellica ac nobilium militum multitudine mZ sub eo erat projx-rè reçedit suosque oppidô hetifieat quos in magno raœrore var.^ue curarum a^stu reiiquerat nec tamen congredi cum boîte ausus luit, mox .r7" ? (c~ donec suà exercitum præsentiâ laetiu , ;i, ’Vlôx lBe a,tVenit divisis in procinctu P4’1- tUrnias et "««. mivrt", » ’P1 ;8011 ;1"11’1»’ hinc inde tubis eommissum est pr*liu,n, diu.iue n rta Wl, aléa decox.t exere.tum..Multitude q«r eum bostibus erat, i !tonam illis prom.ttebat hos innocentia sola protegebal superbia illos -nmmat istos justifia. Odo Princeps, hostium sinittro cornu prTtrito m.l.te, «,08 convertit totum belli negotium in Episcopum agit à cujus se h,,(", "’slori* P*rt« quam l»îc exhibomu, abbr,. ,°r,,CXCOrl>U tantùm « «"P^ °1*^ •bbreato. Uu|HTluS autem h» Robertus ex Co). -Monatbo ALLas Tuiti<m.i, prope Coloniam uirca annum 1 Reatas Epiaco-P °rum l.,ml. et Abbatum S. Lauttntü q.Luu. S <luonim Ï1X modo qt-fiM- «
qu’ntns «upersunt. Vir illa artatc cùm rcligione Z r-’l’T -"Cril"iS ••r-"°’i»in»» *7 < <lit<it Auciorum bujusniodi Historà. Ruait <11 n-»cru» .j).s« !cm Ornot-ii Asqu. ^ub finem s*culi XII florebat Lcodii, et Ru|wrti opus ad sua u^juc lempora continu»»it. Tertius iub»ecutu» est Lambertus seu quivi» «bu» Scriptor, etc. H
.(*> />a. Gotrioni, Ducis, ut lcgilllr 5ll,>rà col. |(M6, nobOtssunus Cornef Haeln, nui ali» nom«e Ueinricus Jurcbatur, vir enctiw et ,apK,,tia clorut. Hic Hermannu» aliis dictus, Comei fuit Dasburgensis.
(c] Sic *ute illa Episcopi quidam fmMmo more t-t cinnplo anna tFarlabani ac bclla ijerrbam _,|ul|,u !> llon Jfa»el E|(islo|4 Fulb(.rti « 473 Tomi nostri X.
