An. 4018.
An, 1016.
- Fox cor-
rupta
An. 1031.
418 EX BREVI HIST. MONAST. S. JULIANI TURON.
verd Dom. Incarn. MXIV dedicatum est hoc Monasteriun Turonus ab Hu- A gone Archiepiscopo. Defuncto Gauzberto Abbate, alter Gauzbertus ei suc- cessit..… Hic peritus litterarum satis fuit, Philosophiæ studiüs adornatus. Hoc tempore viri clarissimi valdèque sapientes fuere, Fulbertus Carnoten- sium, Sasqualo Abbas S. Launomari, Rainaldus Turonicus et ali quamplu- rimi... Jpse [ Gauzbertus | Monasterium $S. Petri Prulliacensis emit, et Præceptin exinde Regi Rotberto firmare fecit : sed malignitate Archie- piscopi post obitum viri Dei Gauzberti à dominio S. Juliani ablatum est. Hujus temporibus, id est anno Dom. Incarn. MXIX, bellum , Ponleviatis gestum est.
Anno Inearnati Verbi MXXIT, Herveus (a) Thesaurarius S. Martini, vir valdè sanctissimus, obiit .…. . Hune proximè sequutus est Archiepiscopus Hugo morte corporis. Huic Arnulfus substituitur ... Postquam annis X et B VII præfuit [ Gauzhertus |, ad cwælestia migravit anno MXXV, regnante Roberto Rege... Post mortem Gauzberti variis eventibus contigit locum S. Juliani pessumdari, totaque se imarmene * infesta nimis opposuit. Nam Arnulfus Archiepiscopus absque voluntate Monachorum , patrem suum Al bertum illi loco præposuit. Quo post triennium ejecto, Abbati Frederico Monasterium commendavit. Richero etiam tunc viro probo et _industrio Prioratum commisit ; qui posteà eidem loco optimè præfuit. Frederico ita= que, qui duobus cn Evrardoque, qui uno, Cœnobio S. Juliani præ- fuerunt, abrasis ; Richerius præficitur.
Anno Domini MXXXII, mense Decembri, hoc anno qui est Rotber- tus Rex moritur, annis XXXVII potitus imperium Francorum. Huic ss a cessit filius Heïnricus.
Anno MXXX VII, Odo Comes obiit[ apud Barrum ].
Anno MXL, Fulco Comes obiït... Anno MXL, Richerius (b) Abbas Monasterium novum à fundamentis inchoavit . . . terram çum Ecclesia de Dedra de Tescelino Petueriensi per voluntatem Isembardi Aurelianorum Pontificis omniumque Canonicorum, de cujus beneficio erat , emit centum libras denariorum et L libras auri, ad usus Monachorum S. Juliani.
(a) Hujus vitam wirtutibus plenam, inquit Auctor, memoriæ posterorum tradidissem, si verum rela- torem reperissem. Martenius Tom HIL Anecdot. col.
restauranda omnia : quidatus Blesis et nostræ guber- natr_ Abbatiæ, uramque, ut decuit, irilter tenuit.… Vir ist, ut fertur, Britannia indigena fuit,
4694 Vitam B. Hervei edidit; sed bæc ad verbum descripta est ex capite À lib. 3 Histor. Glabri Rodul= phi, exceptis his de patre Hervei verhis, Landricus, qui castrum Bugentiacum possidebat.
(6) De hoc Richerio , inquit Martenius ihidem, bæc lego in pervetusto fragmento historico ante_annos 600 exarato, et inter Mabillonii schedas reperto: Congregatio gregium elegit Richerium, eujus pro bitate mir et prudentié opus erat per omnia ad
qui post itterarum studia in Gallia, S. Mariæ Pau= perculæ Presbyter exstitit… Majoris-monasterii Mo- nachus effectus ex Preslytero, Blesis et noster qe ex Monacho… Sedit in Decani sede Blesis et nostræ Abbas Abbatiæ, Sed Blesis Abbatiam, Comite D tante, deseruis, et ad nostræ restaurationem totus Lotun se contulit : ad quans posteà , sed. coactus, redit ; destructam enim à Comite et Comitis Abbate reperit, etc.
EX FRAGMENTO HISTORIÆ (
MONASTERII -
NO VI PICTAVENSIS.
Apud Martenium Tom. 3 Anecdot. col. 1211.
UILLELMUS qui et Gaufridus, qui nobis et materia et causa
positæ rei exstitit, cum heres fuit, Regum propinquus,
nobilissimorum Guillelmi et Agnetis Aquitaniæ Du.
Imperatorum cognatus et avunculus,
itemque Regum socer exstitit. Gloriosus siquidem Francorum Henricus,
et Philippus, vetus et Guillelmus (6) Anglorum,
(a) Hujus Historiæ Auctor Nartinus, ejusdem Monästerüi Monachus, ferè coævumse fuisse sat osten- dit, dum in Prologo seu in Epistola ad Rohertum Monachum it seribit : Et nos quidem , vobis qu audistis et vidistis referentibus, aliquantuluminde sci- mus ; sed vobis obeuntibus, unde poster: longe silentin oblévioni traditum fueri
Reges, et consanguinei quêm maximè mortificabat, etc.
(6) Sciticet Guillelmus I. Scribebat enim Auctor ætate Henrici 1 Regis Anglorum, seu_ineunte sæculo: XIL Virgulam autem Martenius ita collocat, ut vetus referatur ad Plilippum Fr. Regem : qua stante lec- tione Philippus dicitur vetus non propter multos ætatis annos, sed propter diuturnum imperiur,
| | ‘4
