jusarme, dixit furibunde verba sua, prorumpendo ac terribiliter eidem Ferron comminando, per hec verba, vel in effecta consimila vulgaria : Ha, ribault, tu as batu mes hommes, et leur as fait extorsion : vien, vien hors de l’iglise, ou je te tueroy tout mort ! Tunc dictus Ferron, genibus flexis, humiliter, cum eodem reo, loquenti eidem dixit : Faictes ce que il vous plera. Timensque idem Ferron de dicto reo, rogavit testem immediatum ut eum juvaret, pro eo intercedendo erga ipsum reum ne per eundem reum lederetur. Cui testis immediatus dixit quod non timeret de eodem Egidio, reo, et quod, si ipse Ferron aliquod malum pateretur, quod simile idem testis immediatus sufferret et haberet. Deinde vero, post aliqua verba inter ipsum testem immediatum et Johannem Ferron prehabita et prolocuta, ipse Johannes Ferron, ultronea voluntate, post ipsum testem immediate exivit : qui, simul una cum ipso teste, processerunt post dictum reum tendentem versus dictum fortalicium sive castrum de Malamorte. Quodquidem fortalicium ipso die prefatus Ferron eidem reo reddidit sive restituit, ut testis immediatus fuit attestatus. Et inibi remansit idem Johannes Ferron ex parte prefati rei detentus ; quem inibi et alibi per aliqua detinuit tempora incarceratum idem Egidius de Rays, reus. Et dixit quod, ex parte dicti Egidii de Rays, rei, facte erant insidie seu inbuchiata quinquaginta vel sexaginti hominum armatorum nomine dicti rei ibi tunc facta, pro assiliendo sive invadendo dictum fortalicium, quod invasisset idem Egidius, reus, nisi ipse Ferron predicto reo illud restituisset. Nemo autem, ex illis qui existebant cum dicto Egidio, reo, in ecclesia predicta, cum ipse Ferron exiit predictam ecclesiam, armatus erat saladis, celatisve, aut aliis armis invasivis, demptis ensibus et prefato Egidio, reo, qui habebat tunc gesum predictum, ut supra.
Et, ulterius, dixit quod vidit dictum Johannem Ferron, incedentem in habitum et tonsuram clericales, pro clerico haberi communiter et reputari.
Et hoc est quod deponit et nichil aliud scit, dempta de fama quo dicit laborare publicam super depositis per eum.
Et fuit sibi in forma juramentum etc.
Venerande circunspectionis vir, dominus Jacobus de Pencoetdic, utriusque juris professor, etatis quadraginta ; Andréas Seguin, curie ecclesiastice Nannetensis advocatus, etatis quadraginta ; Johannes Lorient[1], quadraginta, curie secularis advocatus ; Robinus Riou, in
- ↑ Appelé plus haut Orient.
