preĝejo estas bêla. — La ĥolero estas kruela malsano. — Ni sidas ĉirkaŭ la tablo. — La ĉevalo kuras rapide. — La vojo estas larĝa.
4. — Les nasales.
Puisque toutes les lettres se prononcent, l’Espéranto n’a pas de syllabes nasales comme le français. Ainsi on=onn’ ; om=omm’ ; un=ounn’ ; um=oumm’ ; in=inn’ ; im=imm’ ; en=enn’ ; em=emm’
Mots. — Tondro, kompreni, fonto, lundo, dum, simpla, laŭdinda, sento, embaraso, anstataŭ, blanka, centimo, trinki, hirundo, instruisto, kanti, kliento, kontenta, atenta, rekompenci, prunti, cent, sankta, respondi, rakonti, vintro, printempo.
Phrases. — La infano ne ploras plu. — Mi vidas vian onklinon. — Mi amas mian patron kaj mian patrinon. — De la patro mi ricevis libron, kaj de la frato mi ricevis plumon. — En la tago, ni vidas la helan sunon, kaj en la nokto ni vidas la palan lunon kaj la belajn stelojn. — Blanka papero kuŝas sur la tablo. — La fralo estas en la ĉambro.
5. — L’accent tonique.
En Esperanto, l’accent tonique porte toujours sur l’avant-dernière syllabe du mot. Il importe beaucoup de ne pas le négliger pour conserver à la langue toute son harmonie.
