Cependant les prépositions al et ĝis, suffisant par elles-mêmes à marquer la direction, ne demandent que le nominatif. Ex. : Mi iras al la patra domo. — Ĝis revido !
VERSION
La hirundoj flugas en la bovinejo (elles y sont) ; ili serĉas ejon por konstrui neston kaj elflugas en la korton. — Kiam oni trinkas glason da vino en la drinkejo, oni diras al siaj kamaradoj : « Je via sano ! » — La amo al dio. — La amo de la patrino al sia infano. — Li venas de Parizo kaj iras al Londono. — Venu apud nin. — Hanibalo iris trans la Alpojn. — Pli bone estas iri unuokule en la ĉielon, ol duokule en la inferon. — Li staris ĉe la fenestro. — Ili promenas sur la strato. — Ili vojaĝas sur la kamparo. — Mi konas nenion super tio. — Apud plena manĝotablo ĉiu estas tre afabla. — Ne ĵetu perlojn antaŭ la porkojn. — Savu min de miaj malamikoj. — Ne malproksime de mi kuŝis iu. — Li ŝtelis juvelojn el la trezorejo de la reĝo. — Vi estas ekster danĝero. — Mi estas inter martelo kaj amboso. — Li vagas tra sablaj dezertoj. — Post pluvo venas suno. — Ni venis pro serioza afero. — Ni ĉiun homon traktos laŭ lia merito.
THÈME
Je parle de (pri) mes études. — L’enfant court sur le bord de la route. — La mouche vole dans la chambre (elle y est). — La mouche vole dans la chambre (elle y entre). — J’irai à (al) Lyon. — Je continuerai mon voyage jusqu’à Dublin.
