Johannis, filii nostri, plena securitas non poterat fieri de hac pace, nos tradidimus domino nostro regi Franc[orum] omnes terras quas de eo tenemus in Francia, Normannia et in terra Castri Celsi et Montis Falcon[is], excepta fortericia Castri Celsi, et etiam terram hereditariam fratris nostri archiepiscopi Remensis, si interim nobis excideret, tenendas in manu sua a tompore legittime et probate etatis dicti Johannis filii nostri si pacem istam nollet tune jurare et per suas patentes litteras confirmare, et exitus exinde redderet dominus rex prefatis Andree de Vitr[iaco], domino de Combor, et Alano de Aceign[iaco], pro parte unicuique debita, percipiendos donec prefatus Johannes pacem predictam iuraret et confirmaret. Nos autem tenemur dare domino nostro regi plegios de duobus milibus marcarum argenti. Quod si Johannes filius noster, cum ad etatem legittimam perveniret, pacem supradictam non juraret et suis patentibus litteris confirmaret, dominus rex gagiaret plegios de predictis duobus milibus marcarum argenti, et dictam peccunie summam dominus rex persolvi faceret domino Andree de Vitr[iaco]. Item nos juravimus quod bona fide pacem istam tenebimus, et Johannes filius noster similiter jurabit infra festum assumptionis beate Marie coram allocato domini regis quod pacem istam bona fide tenebit et quod, cum ad etatem legittimam pervenerit, item jurabit pacem istam se fideliter servaturum et cum suis patentibus litteris confirmabit. Quando autem Johannes filius noster ad etatem legittimam pervenerit et pacem supradictam juraverit et cum suis patentibus litteris confirmaverit, supradicte terre quas dominus rex propter hoc tenet obligatas ad nos vel ad Johannem filium nostrum seu ad alios heredes nostros quiete et libere revertentur, et similiter plegii de dicta plevigna tunc erunt penitus absoluti. Item si dominus Radulphus de Fulgeriis pacem supradictam tenere voluerit et per suas patentes litteras confirmare, eandem pacem et libertatem de rachatis, ballis et gardis eidem concessimus habendam in terris suis de Britannia, tam in feod[is] quam in dominicis. Ad majorem autem hujus rei affirmacionem, nostras patentes litteras cum nostro sigillo sigillatas dedimus predicto Andree de Vitr[iaco] in testimonium veritatis. Datum apud Crisp[eium], anno Domini Mo CCo XXXo septimo, mense junio.
« Nos autem convenciones predictas, sicut superius continentur, presentibus testificamur litteris et nostri appositione sigilli. Actum apud Crisp[eium], anno Domini Mo CCo XXXo septimo, mense junio. »
UNE ORDONNANCE DE PHILIPPE VI DE VALOIS
mal datée.
L’identification des noms de lieux dans les chartes et les documents
