LA NUMÉROTATION GRECQUE
DES
ANNALES DE FLODOARD
Nicolas Vignier est le premier des érudits modernes qui ait utilisé, pour une œuvre historique, les Annales de Flodoard. Dans la préface de son Rerum Burgundionum chronicon, paru à Bâle en 1575[1], il s’exprime ainsi (au fol. 2 vo) : « … quorundam vere memoria veterum historiarum amissione, vel defectu penitus obliterata : ut erant ea quæ de rebus in Gallia gestis ab anno 918 ad 966 hic adjunximus ex Annalibus quibusdam Remensibus, quorum autor fuisse quidam Flodoardus ecclesiæ Remensis Canonicus illorum temporum æqualis videtur, idque D. Begatii, in senatu Divionensi quondam Præsidis, viri eruditissimi et totius antiquitatis consultissimi dum vivebat, auctoritate et consilio : qui sua diligentia illos a situ et a tineis primus vindicavit et in lucem revocavit… » Plus loin, dans le cours de son récit, après avoir parlé de la fuite d’Alain Barbe-Torte en Angleterre, Vignier ajoute (p. 81) : « … id quod hoc anno (en marge 918, 919) ex Annalibus Britannicis et Remensibus contigisse videri potest, licet Remenses (qui penes me sunt) tantum maritimam Britanniam a Normannis devastatam depopulatamque fuisse, et ex ea Britones expulses hoc anno scribant. A quo etiam narrandi initium faciunt… » Vignier a donc eu entre les mains un manuscrit des Annales que lui avait communiqué Jean Bégat, président au parlement de Bourgogne[2]. Si l’on s’en rapportait aux dates fournies, on pourrait croire que dans ce manuscrit les Annales contenaient