Page:Bedier - La Chanson de Roland.djvu/228

Cette page a été validée par deux contributeurs.

Se jo truis o, mult grant bataille i ert ;
Si l’en dunez cest guant ad or pleiet,
El destre poign si li faites chalcer ;
Si li portez cest bastuncel d’or mer,
2680E a mei venget pur reconoistre sun feu.
En France irai pur Carle guerreier.
S’en ma mercit ne se culzt a mes piez
E ne guerpisset la lei de chrestiens,
Jo li toldrai la corune del chef. »
2685Paien respundent : « Sire, mult dites bien. »

CXCIV

Dist Baligant : « Car chevalchez, barun !
L’un port le guant, li alte le bastun ! »
E cil respundent : « Cher sire, si ferum. »
Tant chevalcherent qu’en Sarraguce sunt.
2690Passent .X. portes, traversent .IIII. punz,
Tutes les rues u li burgeis estunt.
Cum il aproisment en la citet amunt,
Vers le paleis oïrent grant fremur :
Asez i ad de cele gent paienur,
2695Plurent e crient, demeinent grant dolor,
Pleignent lur deus, Tervagan e Mahum
E Apollin, dunt il mie n’en unt,
Dist cascun a l’altre : « Caitifs, que devendrum ?
Sur nus est venue male confusiun ;
2700Perdut avum le rei Marsiliun ;
Li quens Rollant li trenchat ier le destre poign ;
Nus n’avum mie de Jurfaleu le blunt ;
Trestute Espaigne iert hoi en lur bandun. »
Li dui message descendent al perrun.