Page:Basile de Cesarée - De la lecture des auteurs profanes, 1894.djvu/10

Cette page n’a pas encore été corrigée

ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ


ΟΜΙΛΙΑ


ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ,


ΟΠΩΣ ΑΝ ΕΞ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΩΦΕΛΟΙΝΤΟ ΛΟΓΩΝ.




I. Πολλά με τὰ παρακαλοῦντά ἐστι συμβουλεῦσαι ὑμῖν, ὦ παῖδες, ἃ βέλτιστα εἶναι κρίνω, καὶ ἃ συνοίσειν ὑμῖν ἑλομένοις πεπίστευκα. Τό τε γὰρ ἡλικίας οὕτως ἔχειν, καὶ τὸ διὰ πολλῶν ἤδη γεγυμνάσθαι πραγμάτων, καὶ μὴν καὶ τὸ τῆς πάντα παιδευούσης ἐπ᾿ ἄμφω μεταβολῆς ἱκανῶς μετασχεῖν, ἔμπειρόν με εἶναι τῶν ἀνθρωπίνων πεποίηκεν, ὥστε τοῖς ἄρτι καθισταμένοις τὸν βίον ἔχειν ὥσπερ ὁδοῦ τὴν ἀσφαλεστάτην ὑποδεικνύναι· τῇ τε παρὰ τῆς φύσεως οἰκειότητι εὐθὺς μετὰ τοὺς γονέας ὑμῖν τυγ-


I. Mes enfants, bien des raisons m’engagent à vous donner des conseils que je crois excellents, et qui vous profiteront, j’en ai la confiance, si vous êtes dociles. L’âge où me voici parvenu, les épreuves sans nombre que j’ai déjà subies, la longue habitude de vicissitudes fécondes en enseignements, m’ont assez donné l’expérience des choses humaines pour que je puisse montrer la route la plus sûre à ceux qui ne font qu’entrer dans la vie. D’un autre côté, par les liens de la nature, je tiens la première place après vos parents,